Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28518 Esas 2022/8143 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre atılı hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının işlendiği saatin 20.16 olduğunun, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, yaz saati uygulaması da dikkate alındığında, suç tarihinde gece vaktinin ise saat 21.13’te başladığının anlaşılması karşısında; atılı suçların gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırılması suretiyle ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nın 116/4. maddesi ile uygulama yapılması suretiyle yazılı şekilde hükümler kurularak fazla cezalar tayin edilmesi,
2- Müştekinin 04/08/2015 tarihli duruşmadaki beyanında zararının mahkemeden önce sanık tarafından giderildiğini beyan etmesi karşısında; zararın hangi aşamada giderildiği sanıktan ve müştekiden ayrıntılı bir şekilde sorularak belirlenip sonucuna göre sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 168/1 veya 168/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden zararın kovuşturma aşamasında giderildiğinin kabulü ile TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- Müştekinin kolluk ifadesinde, iş yerinden çalınan paraların tahminine göre 150 - 200 TL olduğunu belirttiği, duruşmada ise çalınan paranın miktarını tam olarak bilemediğini, ancak 80 - 100 TL civarında olduğunu zannettiğini beyan ettiği anlaşılmakla; müştekinin duruşmada beyan ettiği miktar nazara alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
4- Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanmakla birlikte tekerrüre esas alınan ilam belirtilmemişse de; sanığın güncel adli sicil kaydı incelendiğinde, tekerrüre esas alınabilecek nitelikteki tek ilamın Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2015 tarihli ve 2014/916 Esas - 2015/252 Karar sayılı ilamı olduğunun, anılan ilam ile verilen mahkumiyete konu suçun 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğunun ve 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alınan bu suçtan dolayı uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 25/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.