MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 1998-2000 yılları arası sigortalılık süresinin yeterli olduğuna, ihya ve yapılandırma hatalarının düzelitlmesine ve aftan yararlanmasına, Kurumun hatalı işleminden dolayı kullanamadığı krediden tekrar yararlandırılmasına ve yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, Kurum tarafından 1.10.1998 ile 30.4.2008 tarihleri arasında sigortalılık süresinin ihya yönünden değerlendirildiğini oysa 1998-2000 yıları arası sigortalılık süresinin yeterli olduğunu, ihya ve yapılandırma hatalarının düzeltilmesini ve aftan yararlanmısını, Kurum hatası yüzünden kullanamadığı krediden tekrar yararlanmasını ve yaşlılık aylığı balanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulup, "Davanın kısmen kabulü ile, davacının 6111 S.Y."dan yararlanması için son müracat olan 31/05/2011 den önce 08/04/2011 tarih, 6.954.954 Sayılı dilekçesi ile, yapılandırma talebinde bulunduğu ve bu talebin süresi içinde yapıldığı, Bağ-kur sigortalısı olan davacının sigortalı sayılan bu süreler için dava tarihi itibarı ile 6111 S.Y.kapsamında sağlanan faiz indirimli ödeme kolaylığından yararlanma hakkı bulunduğunun tespitine,
Davacını 01/03/1999 - 30/04/2008 tarihleri arasında ödenmeyen primlerin 5510 S.Y."nın geçici 17.mad.göre ihya edilmesi halinde, talep tarihi dikkate alınarak, 6.111 Sayılı yasa kapsamında yapılandırılması halinde ihya borcunun 26.620,92 TL olduğunun tespitine,
Diğer işlemlerin kararın kesinleşmesi halinde kurum tarafından yerine getirilmesine,
Davacının yapılandırma fark prim borcu ve ihya sonucu doğan prim borcunu ödemesi halinde ödemeyi takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine,
Davacının 6111 S.Y."a göre yapılandırma prim borcunu banka kredisinden yararlandırması gerektiği hususunda bu talep ile ilgili mahkememizin emredici bir hüküm kuramayacağı anlaşıldığından bu talep hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına, " karar verilmiştir.
Mahkemece bozma kararı doğrultusunda kurulan hüküm yerinde ise de, yaşlılık aylığı yönünden şarta bağlı hüküm kurulması hatalı olmuştur.
HMK"nın 297. maddesinde, Mahkeme kararında taraflara yükletilen görev ve verilen hakların şüphe ve tereddüdü gerektirmeyecek biçimde açık olarak yazılması öngörülmüştür. Hüküm fıkrası, kararın esası olup, açık ve infazı mümkün olmalıdır. Şarta bağlı ve terditli olarak hüküm kurulamaz. Davanın açıldığı tarihteki duruma göre hüküm fıkrasında, asıl talep ile yardımcı talepler hakkında, şüphe ve tereddüdü gerektirmeyecek biçimde, açık olarak karar verilmelidir.
Yapılacak iş; davacının yaşlılık aylığına ilişkin talepleri primlerin ödenmemesi nedeniyle, dava tarihi itibari ile de prim borcunun bulunmasından ötürü aylık talebinin reddine karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde şarta bağlı hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.