MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... Groupama Sigorta A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, davalıların sürücüsü ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu araçta yolcu olarak bulunan desteğin tek taraflı trafik kazası sonucu vefat ettiğini, maddi zararlarının tazmini için davalı şirkete yaptıkları müracaat neticesinde davacı eş ...’a 68.477,38 TL, davacı çocuk ....’ye 11.485,01 TL ödeme yapıldığını, davacı anne .... yönünden hiçbir ödeme yapılmadığını, davacı çocuk .... için ödenen meblağın yetersiz olduğunu, murisin bir firmada çalıştığını, davacı annenin de murisle beraber yaşadığını, davacı anne ve çocuğun destekten yoksun kaldığını, tüm müvekkillerinin elem çektiğini beyanla, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacı .... için 500,00 TL, .... için 500,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının olay tarihinden işleyecek ticari faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini, davacı ... için 10.000 TL manevi, .... için 10.000 TL manevi, .... için 5.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ..."dan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesiyle taleplerini destekten yoksun kalma tazminatı bakımından davacı .... için 12.245,40 TL, .... için 40.282,21 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı ... Groupama Sigorta A.Ş. vekili, davacı ..."a 68.284,49 TL, davacı ...."ye 11.419,92 TL destekten yoksun kalma tazminatı ödemesinin yapıldığını, müteveffanın alkollü sürücünün aracına binmesi nedeniyle müterafik kusuru bulunduğunu ve hatır taşıması olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacıların maddi tazminat davalarının kabulü ile; dava ve ıslah dilekçesi gözetilerek davacı .... ... için 12.245,40 TL, davacı ... için 40.282,21 TL"nin davalı ... şirketi yönünden poliçe limiti ile sınırlı olarak dava tarihinden itibaren işletilecek ticari faizi ile, öteki davalı yönünden kaza tarihinden itibaren işletilecek ticari faizi ile birlikte mükerrer tahsile neden olmayacak şekilde müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara ödenmesine, davacıların manevi tazminat davalarının kısmen kabulü kısmen reddi ile; davacı ... ... için takdir olunan 6.000,00 TL, davacı .... ... için takdir olunan 6.000,00 TL, davacı ... için takdir olunan 3.000,00 TL olmak üzere toplam 15.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı ..."ten alınarak davacılara ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm davalı ... Groupama Sigorta A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Bir insanın ölümü hukuki anlamda bir zarar olmamakla beraber, bu yüzden yine de bazı zararlar meydana gelmiş olabilir. İşte 6098 sayılı TBK 53/3. maddesinin öngörmüş olduğu hal, ölüm sonucu vukua gelen bir kısım zararların tazminini hükme bağlamaktadır. Bu hükme göre, ölenin yardımından faydalananlar, bu yüzden yoksun kaldıkları faydayı tazminat olarak sorumludan isteyebilirler. Buna “destekten yoksun kalma tazminatı” denir. Yasa metninden de anlaşılacağı gibi destekten yoksun kalma tazminatının konusu, desteğin yitirilmesi nedeniyle yoksun kalınan zarardır. Buradaki amaç, destekten yoksun kalanların desteğin ölümünden önceki yaşamlarındaki sosyal ve ekonomik durumlarının korunmasıdır. Olaydan sonraki dönemde de, destek olmasa bile onun zamanındaki gibi aynı şekilde yaşayabilmesi için muhtaç olduğu paranın ödettirilmesidir. Yani haksız bir eylem sonucu desteğini yitiren kimse BK"nın 53/3 maddesine dayanarak uğradığı zararın ödetilmesini isteyebilir.
Destekten yoksun kalma zararının hesabında, destekten yoksun kalanlara müteveffanın sağlığında sağlamış olduğu yardımın miktarı belirlenmelidir. Ölenin parasal veya bedensel destekliğinin derecesi ile bundan yoksun kalanların tazminat isteklerinin ölçüsü ya da hesaplama yöntemi konusunda öğretide görüş birliği yoktur. Gerçek yardım miktarının yeterli delillerle ispat edilemediği durumlarda yargıç, takdir hakkını kullanarak yardım miktarını belirleyebilecektir. Bu belirlemede destek ile destek olunan kimse arasındaki yakınlığın derecesi, aralarındaki manevi bağ, davacıların yaşları, dahil oldukları sosyal ve ekonomik çevre, yaşam standartları, cinsiyetleri gibi bakım ilişkisine ve miktarına etkili olabilecek unsurlar da göz önünde bulundurulacaktır. Hayatın olağan akışı içinde, destek sayılan kimsenin baktığı kimselere gelirini belli paylara bölerek baktığı pek söylenemese de tazminat hesabında bir paylaştırma yapmak zorunlu hale gelmektedir.
Buna göre öncelikle gelirin tamamının, yardım görenlere tahsis olunmuş varsayılamayacağı, ölenin gelirinden bir bölümünü kendisine ayıracağı, bu tahsisten vazgeçilemeyeceği ve bu suretle yardımın (payların) geliri yutmaması ilkesi dikkate alınmalıdır. Ayrıca ölenin kendi geçim masraflarından artan miktarın tamamının (hiçbir tasarruf düşüncesine yer bırakmadan) destek görenlere dağıtılması da kabul olunamaz. Öte yandan, destek görecek kimselere ayrılacak miktar da, bunların ihtiyaçlarının toplamı kadar olmalıdır.
Dairemizce kabul görmüş pay esasına göre; eş, çocuk ile annenin pay alacağı durumlarda desteğe 2 pay, eşe 2 pay, çocuğa 1 pay, anneye 1 pay ayrılarak böylece gelirin tamamının dağıtılacağı esasına dayalıdır. Çocukların sayısı arttıkça hem desteğe ayrılan pay, hem de eş ve çocuklar ile anneye ayrılacak paylar düşecektir. Çocukların destekten çıkması ile birlikte destekten çıkan çocuğun payları destek, eş ve diğer çocuklara dağıtılacak, anneye verilmeyecektir. Böylece geriye kalan eş ve çocukların payları ile desteğin payı artacaktır. Bu pay esası Türk aile sistemine çok uygun düşmektedir. Çünkü Türk aile sisteminde desteğin geliri aile bireyleri tarafından birlikte paylaşılmakta, aile bireyleri arttıkça gelirden alınacak pay düşmekte, aile bireyi azaldıkça da gelirden alınacak pay yükselecektir.
Somut olayda, destekten yoksun kaldığını iddia eden davacılar, müteveffanın annesi ve müteveffanın çocuğu olup mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı çocuk için 1 pay, davacı anne için 1 pay (toplam gelirin %25’ini
aşmamak üzere), eş ve destek için 2’şer pay ayrıldığı belirtilmiş, davacı çocuk destekten çıktığında ise davacı annenin payının %20’ye çıkarıldığı yapılan hesaplamadan anlaşılmıştır. Dairemizce yukarıda belirtilen pay esasına göre somut olayda bilirkişi raporundaki gibi desteğe 2 pay, eşe 2 pay, çocuk ile anneye 1’er pay verilmek suretiyle destek, eş, çocuk ve anneye toplam 6 pay üzerinden desteğin geliri dağıtılacaktır. Bu durumda bir payın gelirin tamamına oranı 100/6=%16,66 olacaktır. Bunun sonucu çocuk ile annenin her birinin payı %16,66’şar, desteğe ayrılan pay %33,33, eşe ayrılacak pay %33,33’tür. Çocuğun destekten çıkması halinde ise desteğe ayrılan pay %41,66, eşe ayrılacak pay %41,66 ve annenin payı %16,66 olur. Bilirkişi tarafından çocuk destekten çıktığında desteğin annesine %16,66 pay yerine %20 pay verilmesi doğru olmayıp hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
2-Davalı ... Groupama Sigorta A.Ş.’ye zorunlu trafik sigortalı araç hususi araç olup aracın maliki diğer davalı ...’dır. O halde, maddi tazminat bakımından temerrüt faizi olarak yasal faize hükmedilmesi gerekirken ticari faize hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
3-Dava murisin annesi .... ile murisin çocuğu ....’ye velayeten, kendi adına asaleten murisin eşi ... tarafından açılmış olup, her ne kadar gerekçeli karar başlığında davacılar kısmında murisin annesi ....’nın murisin çocuğu ....’ye velayeten, kendi adına asaleten dava açtığı yazılmış ise de, bu husus mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı ... Groupama Sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı ... Groupama Sigorta A.Ş. lehine BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ... Groupama Sigorta A.Ş."ne geri verilmesine 20/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.