Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/18832 Esas 2022/5078 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin 24.05.2016 gün, 2014/19559 E- 2016/6333 K sayılı ilamında “....... "mahkemece ... davacı, dava dışı ... Metal Ltd. Şti. ve borçlu ... ticari defterleri üzerinde inceleme yaptırılarak dava konusu 11/07/2012 keşide tarihli çekin davalı borçlu ... tarafından dava dışı ... Metal Ltd. Şti'ne hangi döneme ilişkin ticari ilişki nedeniyle ve ne zaman verildiği, yine ... Ltd. Şti tarafından da davacı şirkete hangi döneme ilişkin ticari ilişki nedeniyle ne zaman verildiği konusunda ek rapor alınması ve ek rapor sonucuna göre borcun doğumunun tespit edilerek karar verilmesi gerektiği” gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada; davaya konu icra takibinin İİK 33a maddesi gereğince icranın geri bırakılmasına karar verildiğinin anlaşılmış olmasına göre davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olup hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2- Dava İİK.nun 277 ve devamı maddeleri uyarınca açılmış tasarrufun iptali istemine ilişkindir. Bu tür davaların görülebilmesi için diğer dava koşullarının yanında kesinleşmiş bir takibin varlığı da gereklidir.
Somut olayda davanın dayanağı olan Konya 10 İcra Müdürlüğü’nün 2012/5706 sayılı dosyada ile ilgili Konya 3. İcra Hukuk Mahkemesinin 2019/136 E- 2019/442 K sayılı kararı ile borcun zamanaşımına uğraması sebebi ile icranın geri bırakılmasına karar verilmiştir. Bu durumda ortada geçerli bir takibin kalmamasına, dava şartının ortadan kalktığının anlaşılmış olmasına göre mahkemece davacı aleyhine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ve bozma nedeni ise de yapılan yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte
görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK'nın geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK nun 438/7 maddesi gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 3. bendinde yer alan “39549,80 TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “3.400,00 TL” ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 16/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.