MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait iş yerinde 24/05/2006 tarihinden 25/05/2011 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını ,davacının en son maaşının 1.100,00 TL ücret aldığını , müvekkilinin davalı işverene verdiği dilekçede yasanın ön gördüğü şartları taşıması nedeni ile tazminatını alarak işten ayrılmak istediğini ancak iş verenin müvekkiline kıdem tazminatını ödemediğini iddia ederek, kıdem tazminatı alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; İş Kanunu’nun 14/5. maddesi gereğince emeklilik sebebi ile işten ayrılmalar için düzenlenmiş olup davacı başka bir işte çalışmak gayesi ile iş yerinden ayrıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, her ne kadar davacının yaş hariç emeklilik koşullarını taşımak sureti ile iş sözleşmesini feshettiği sabit ise de davacının ayrıldıktan iki hafta sonra başka bir işyerinde işe girdiği, emekli olma niyeti ile değil, başka bir işe girmek için ayrıldığı, dürüst davranmadığı, hakkın kötüye kullanılmasının korunmayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
İş sözleşmesinin işçi tarafından yaş hariç emeklilik koşulları nedeni ile fesih hakkının dürüstlük kuralına aykırı kullanılıp kullanılmadığı ve bu kapsamda davacının kıdem tazminatının hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.

4447 sayılı Yasanın 45 inci maddesi ile 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinin birinci fıkrasına (5) numaralı bent eklenmiştir. Anılan hükme göre, işçinin emeklilik konusunda yaş hariç diğer kriterleri yerine getirmesi halinde kendi isteği ile işten ayrılması imkânı tanınmıştır. Başka bir anlatımla, sigortalılık süresini ve pirim ödeme gün sayısını tamamlayan işçi, yaş koşulu sebebiyle emeklilik hakkını kazanamamış olsa da, anılan bent gerekçe gösterilmek suretiyle işyerinden ayrılabilecek ve kıdem tazminatına hak kazanabilecektir. Kıdem tazminatı işçinin işyerindeki yıpranmasının, geçmiş hizmetlerinin karşılığıdır ve bir menfaat olduğu da açıktır. Kıdem tazminatının gerçekleşme koşulları ve miktarı doğrudan kanunla, getirilen bu düzenleme belirlenmiştir. Bu menfaat hukuk düzeni tarafından korumaya alınmıştır.
Dosya içeriğine göre davacı yaş hariç emeklilik koşularını taşıması nedeni ile bu koşulları sağladığına dair kurum yazısını işveren ibraz ederek ayrılmıştır. Davalı işveren davacının bu ayrılmadan önce iş bulduğu için ayrıldığını, kısaca hakkın kötüye kullanıldığını kanıtlayamamıştır. Davacının ayrıldıktan sonra çalışma hakkı anayasal bir hak olduğundan, çalışmaya başlaması, hakkın kötüye kullanılması olarak değerlendirilemez. Davacının yasanın kendisine verdiği hakkı kullandığı, yasal hakkın kullanılmasının kötü niyet sayılamayacağı gözetilmeyerek kıdem tazminatının kabulü yerine, yazılı gerekçe ile reddi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.