MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle asıl ve karşı davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacı (karşı davalı) İçişleri Bakanlığı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının kaza tarihinde yakında bulunan yaya geçidinden geçmek yerine taşıt yolundan geçmeye çalışması nedeniyle kaza oluştuğunu, kazada davacı aracının davalıya çarptığını, kazada davalının asli kusurlu olduğunu, araçtaki hasar bedeli olan 6.735,90 TL"nin kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, cevap ve karşı dava dilekçesinde; davacı sürücüsünün aşırı hızlı olması nedeniyle yaya geçidinden karşıya geçmeye çalışan davalıya çarptığını, kazada davacı sürücüsünün kusurlu olduğunu, talep olunan hasar bedelini kabul etmediklerini; davalının kaza nedeniyle ağır şekilde yaralanıp komaya girdiğini, 80 gün yatarak tedavi gördüğünü, güvenlik görevlisi olan davalının bu süre zarfında çalışamayıp işgücü kaybına uğradığını, SGK tarafından ödenmeyen hastane masafı yaptığını, kaza nedeniyle manevi acı duyduğunu belirterek; asıl davanın reddini, karşı davada ise fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL. işgücü kaybı ve 100,00 TL. hastane masrafından oluşan maddi tazminat ile 20.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek faiziyle karşı davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; asıl davanın kısmen kabulü ile 5.501,93 TL. hasar bedelinin kaza tarihinden işleyecek yasalfaiziyle davalı-karşı davacıdan tahsiline; karşı davanın kısmen kabulü ile 6.000,00 TL. manevi tazminat ve 988,18 TL. işgöremezlik tazminatı ve 100,00 TL. tedavi giderinden oluşan maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle karşı davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı (karşı davalı) İçişleri Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Asıl dava, trafik kazası nedeniyle araç hasar bedeli; karşı dava, kazada yaralanma nedeniyle işgöremezlik tazminatı ve tedavi masraflarından oluşan maddi tazminat ile manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Davacı vekili (karşı davalı) maddi tazminata ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde; 6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, karşı dava davacısı ..., toplam 1.100,00 TL. maddi tazminat isteminde bulunmuş; mahkemece, karşı davalı (davacı) aleyhine 1.088,18 TL. maddi tazminata hükmedilmiştir. Karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, maddi tazminatın kabul olunan kısmı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davacı (karşı dava davalısı) İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin manevi tazminata ilişkin temyiz talebi yönünden; dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davacı (karşı dava davalısı) İçişleri Bakanlığı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı(karşı davalı) vekilinin temyiz dilekçesinin, maddi tazminata ilişkin kısım yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı(karşı davalı) vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan(karşı davalı) harç alınmamasına 04/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.