Konya Ceza Kararları - Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8115 Esas 2020/3076 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8115
Karar No: 2020/3076
Karar Tarihi: 15.06.2020

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8115 Esas 2020/3076 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların Vergi Usul Kanununa muhalefet suçu nedeniyle mahkumiyeti hükmedilmiştir. Cumhuriyet savcısının temyiz talebi ise, yasal süre olan bir aylık süreden sonra yapıldığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Sanıkların temyiz talepleri ise, suçun ceza türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu zamanaşımı süresinin kesici son işlem olan mahkumiyet hükmünün kurulduğu tarihten önce dolduğu gerekçesiyle yerinde görülmüş, hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen zamanaşımı nedeniyle, sanıklar hakkındaki kamu davası düşmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekilde belirtilmiştir: Vergi Usul Kanunu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 317. ve 321. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2017/8115 E. , 2020/3076 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Cumhuriyet savcısının temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Cumhuriyet savcısının, 06.03.2012 tarihinde verilen hükmü karar tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 310. maddesinde belirlenen bir aylık yasal süreden sonra 19.04.2012 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken aynı Yasanın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanıkların temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
Sanıklara yüklenen Vergi Usul Kanununa muhalefet suçunun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan mahkumiyet hükmünün kurulduğu 06.03.2012 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanıkların temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 15.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.