MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 5233 sayılı Terör Ve Terörle Mücadeleden Doğan Zararların Karşılanması Hakkında Kanun kapsamında yapılan yersiz ödemelerin tahsili davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın davalı ... açısından usulden reddine, diğer davalılar yönünden kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Hükmüne uyulan bozma ilamında özetle; mahkemenin kararı davalı ... tarafından temyiz edilmiş ise de; Dairemiz"in 16/03/2017 gün, 2016/10875 esas, 2017/1698 karar sayılı ilamı ile davalının mahkemenin 21/02/2014 gün ve 2014/74-2014/135 sayılı ilk kararını temyiz istemlerini içeren dilekçesinin sürenin geçmiş olması nedeni ile reddedilmesine karar verildiği ve hakkındaki ilk hükmün bozma kapsamı dışında kalarak kesinleştiği, mahkemece bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda anılan davalı yönünden karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulması gerekirken, bu durum gözetilmeksizin davalı ... yönünden yeniden hüküm tesisinin doğru olmadığı ve kendisi yönünden hüküm kesinleşen davalıya yeniden temyiz hakkı vermeyeceğinden temyiz dilekçesinin reddine, davacı ile davalılar ..., ..., ..., ... ve ..."in temyiz itirazlarının reddine, davalı ..."ın temyiz itirazlarına gelince; mahkemenin son gerekçeli kararı ile davalı gösterilen ..."ın 02/03/2011 tarihinde vefat eden eşi davalı ..."ten, dava tarihinden de evvel 19/10/2000 tarihinde boşandığı, dolayısıyla davalı sıfatının da bulunmadığı, anılan davalı yönünden davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmesi gereğine değinilmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyulduktan sonra yapılan yargılama sonucunda bozma ilamı doğrultusunda davalı ... yönünden davanın pasif husumet nedeniyle usulden reddine, diğer davalılar yönünden, mahkememizin 2019/244 Esas, 2019/384 Karar sayılı ve 20/11/2019 tarihli kararı, Yargıtay 4. Hukuk Dairesi"nin 01/10/2020 tarih ve 2020/944 Esas, 2020/3136 Karar sayılı ilamı ile kesinleştiğinden, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma gereğince karar verilmiş olmasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 08/12/2021gününde oybirliğiyle karar verildi.