Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, bu davanın mahkemenin 2010/42 esas sayılı davasının ek davası mahiyetinde olduğunu, mahkemenin 2010/42 esas sayılı dosyası kapsamında aldırılan bilirkişi raporu içeriğinde 106.792,78 TL destekten yoksun kalma (DYK) tazminat alacaklarının tespit edildiğini, eldeki davada ilk davada talep edilen ve mahkemece kısmen kabulüne karar verilen miktar olan 28.226,68 TL’nin tenzili neticesinde bakiye 78.566,10 TL‘nin tahsili için bu ek dava açma zaruretinin doğduğunu, bilirkişi raporunun 6. sayfasının ilk paragrafında müteveffanın aylık gelirine ilişkin gerekli araştırmaların yapılmasıyla dava dilekçesinde iddia edilen aylık gelir miktarının hesaplanması halinde yeniden rapor tanziminin yapılabileceğinin belirtildiği, müteveffanın çalıştığı kurumdan alınan maaşını gösterir yazı ile ...’ndan alınan belge ile de, bir tır şoförünün aldığı maaşının ne kadar olabileceğinin tespitinin yapıldığını bildirerek, fazlaya ilişkin talep, dava ve faiz hakları saklı kalmak kaydı ile bakiye 78.566,10 TL’nin ilk dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiş, 02.05.2012 tarihli dilekçesi istemini 121.773,32 TL’ye ıslah etmiştir.
Davalı vekili, kesin hüküm sebebiyle davanın reddinin gerekeceğini belirterek davanın reddine istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulü ile davacılardan ... için 81.055,78 TL, ... için 5.736,80 TL, .... için 9.656,38 TL, .... için 13.719,68 TL, .... için ise 11.604,68 TL olmak üzere toplam 121.773,32 TL DYK tazminatının 09.02.2010 ilk dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Kesin hükmün amacı, kişiler arasındaki uyuşmazlıkların kesin biçimde çözümlenmesidir. HMK’nin 114/1-i maddesi göre (dava konusu uyuşmazlığın) aynı davanın, daha önceden kesin hükme bağlanmamış olması (kazıyei muhkeme, HUMK madde 237, 6100 sayılı HMK madde 303) dava şartıdır. Aynı konuda, aynı taraflar arasında, aynı dava sebebine dayanarak daha önce dava açılmış ve verilen hüküm kesinleşmiş ise, artık o dava konusu hakkında kesin hüküm vardır. Aynı dava (uyuşmazlık), yeni bir dava konusu yapılamaz; yapılırsa, mahkemenin kesin hükmün varlığını kendiliğinden gözeterek, davayı esasa girmeden (usulden) reddetmesi gerekir.
Somut olayda, ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 15.06.2011 tarih ve 2010/42-2011/330 sayılı kararı aynı konuda, aynı taraflar arasında, aynı dava sebebine dayanarak daha önce dava açılmış, davanın kısmen kabulüne, davacıların fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiş, karar temyiz incelemesinden geçerek kesinleşmiş olup dava şartı yokluğundan davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 13.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.