MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.11.2018 tarihli, 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere sahte fatura düzenleme suçlarında suç konusu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından tebliğnamedeki 2 numaralı düşünceye iştirak edilmemiştir.
1- Sanık hakkında 2011, 2012 ve 2013 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın, 24.02.2014 tarihli kolluk ifadesinde, ... Metal isimli iş yerini babasının kendi adına açtığını, işletmenin gelir ve giderlerinden haberdar olmadığını, tüm işlerin babası tarafından yürütüldüğünü, sorgusunda iş yerinin ... tarafından işletildiğini savunması, sanığın babası olan ...’ın kolluk ifadesinde, ... Metal isimli işletmeyi oğlu adına, gayrı resmi ortağı olan ... ile birlikte açtığını beyan etmesi, sanığın beyannameleri ile BA-BS formlarını imzalayan mali müşavir ...’nin vergi denetmenine verdiği 24.07.2013 tarihli ifadesinde, işleri ...’ın babası olan ...’ın takip ettiğini, kendisinin ... ile muhatap olduğunu söylemesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenebilmesi açısından; suç konusu faturaları kullanan mükellef veya şirketler hakkında sahte fatura kullanma suçundan karşıt inceleme raporları düzenlenip düzenlenmediği araştırılarak, ilgili şirket yetkilileri veya mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığı sorulup, açıldığının tespiti halinde, getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; ..., ... ve ...’nin 5271 sayılı CMK"nin 45 ve 48. maddelerine göre tanıklıktan çekinme hakları hatırlatılmak suretiyle tanık sıfatıyla dinlenilmeleri; suç konusu faturaların, kullanıcılar nezdinde yapılan karşıt incelemeler sonucu ele geçirilip geçirilmediği ilgili vergi dairelerinden sorularak suç konusu faturaların temin edilmeleri halinde sanığa ve tanıklar ... ile ...’e gösterilerek faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kabul etmedikleri takdirde sanık ile tanıkların yazı ve imza örnekleri alınarak, faturalardaki yazı ve imzaların aidiyeti yönünden uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması; BA formu ile sanıktan mal aldığını beyan eden, yani suç konusu faturaları kullanan şirketlerin yetkilileri veya mükellefler tanık olarak dinlenilerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı ve tanıklar ... ile ...’i tanıyıp tanımadıklarının, faturaların verilip alınmasına sanığın iştirakinin olup olmadığının sorulması, sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Sanık hakkında, Adana Cumhuriyet Başsavcılığı’nın iddianamesi ile 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaa ve dayanağı olan vergi suçu raporuna uygun olarak "2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarından kamu davası açıldığı, sahte belge düzenleme ve sahte belge kullanma eylemlerinin birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu ve birbirine dönüşmeyeceği gibi 5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı gözetilmeksizin, dava açılmayan “sahte belge kullanma” suçunu da kapsar şekilde hüküm kurulması,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.