Danıştay 9. Daire 1997/5720 Esas 1998/3927 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1997/5720
Karar No: 1998/3927

Davacı : Beyoğlu Belediye Başkanlığı -İSTANBUL
Vekili : …
Davalı : Başbakanlık –ANKARA

İstemin Özeti : Yerli ve yabancı film gösterimlerinde uygulanan eğlence vergisi oranlarının tespitine ilişkin 9.12.1997 tarih ve 1997/10349 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının eki Kararın iptali isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanağı bulunmayan davanın reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …'in Düşüncesi : Dava,yerli ve yabancı film gösterimlerinde uygulanan eğlence vergisi oranlarının tespitine ilişkin 9.12.1997 gün ve 1997/10349 sayılı Bakanlar Kurulu kararının iptali istemi ile açılmıştır.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 96 ncı maddesi (c) fıkrasında "...Bakanlar Kurulu..." 21 nci maddede yazılı eğlence vergisi nispetlerini birlikte veya ayrı ayrı bir katına kadar artırmaya veya sıfıra kadar indirmeye yetkilidir." denilmiştir.
2464 sayılı Kanunun yukarıda sözü edilen 96 ncı maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 9.12.1997 gün ve 1997/10349 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 21 inci maddesindeki eğlence vergisi nispetleri değiştirilmiş,yerli film gösterimlerinde sıfır olan eğlence vergisi oranı % 10 olarak tespit edilirken yabancı film gösterimlerinde uygulanan % 25 oran da değiştirilmiş ve % 10 olarak tespit edilmiştir.Bu suretle yerli ve yabancı film gösterimlerinde uygulanacak eğlence vergisi oranları eşitlenmiştir.
Dava dilekçesinde,yabancı film gösterimlerinde uygulanan oranların değiştirilmesi ile yabancı film şirketlerinin gelirlerinin artırıldığı,kamu hizmeti gören belediyelerin gelirlerinin azaltıldığı ileri sürülmekte ise de,2464 sayılı Kanunun yukarıda sözü edilen 96 ncı maddesinde eğlence vergisi nispetlerinin değiştirilebilmesi konusunda Bakanlar Kuruluna yetki tanınmış, Bakanlar Kurulu da bu yetkisini Ülkemizin de kabul ettiği milletlerarası anlaşmaları gözönünde tutarak kullanmış olup,söz konusu değişiklikte kamu yararına aykırılık arzeden bir husus görülmemiştir.
Açıklanan nedenle davanın reddi gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'nun Düşüncesi : Dava, yerli ve yabancı film gösterimlerinde uygulanan eğlence vergisi oranlarının tespitine ilişkin 9.12.1997 tarih ve 1997/10349 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki kararın iptali istemine ilişkin bulunmaktadır.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu'nun 96. maddesinin (c) fıkrasında, bakanlar kurulu'nun bu kanunun 21. maddesinde yazılı eğlence vergisi nispetlerini birlikte veya ayrı ayrı bir katına kadar artırmaya sıfıra kadar indirmeye yetkili olduğu hükme bağlanmıştır.
Olayda 2464 sayılı Kanunun 21. maddesinin biletle girilen yerlerde, yerli film göstermelerinde eğlence vergisi nispeti (0) sıfır iken bu oranın % 10'a, yabancı film göstermelerinde uygulanan % 25 nispetin ise % 10'a indirilmesine ilişkin 9.12.1997 tarih ve 1997/10349 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki Kararı yasa hükümleri gözönünde tutularak alındığından, sözkonusu kararın iptali istemiyle açılan davanın reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dava, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 21. maddesinin I numaralı bendinin 1 numaralı alt bendinde, yerli film göstermelerinde uygulanan (0) eğlence vergisi nispetinin % 10'a yükseltilmesine, 2 numaralı alt bendinde, yabancı film göstermelerinde uygulanan % 25 eğlence vergisi nispetinin % 10'a indirilmesine ilişkin 9.12.1997 tarih ve 97/10349 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki Kararın iptali istemiyle açılmıştır.
GATT'ın III. maddesinde, her hangi bir Akid taraf ülkesinden diğer her hangi bir Akid taraf ülkesine ithal edilen malların doğrudan veya bilvasıta tabi tutulacağı her nevi dahili resim ve diğer mükellefiyetler, mümasili yerli malların doğrudan doğruya veya bilvasıta tabi tutulduğu her nevi dahili resim veya diğer mükellefiyetlerden daha yüksek olamayacağı belirtilmiştir.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 96. maddesinin (c) fıkrasında, Bakanlar Kurulunun 2464 sayılı Kanunun 21. maddesinde yazılı eğlence vergisi nispetlerini birlikte veya ayrı ayrı bir katına kadar artırmaya veya sıfıra kadar idirmeye yetkili bulunduğu hükme bağlanmıştır.
Olayda, 2464 sayılı Kanunun 21. maddesinin 1 numaralı bendinde belirtilen yerli ve yabancı film göstermelerinde uygulanan eğlence vergisi nispeti katıldığımız uluslararası anlaşmanın gereği olarak farklılığın giderilmesi amacıyla sözü edilen Kanunun 96. maddesinin (c) fıkrasının Bakanlar Kuruluna verdiği yetkiye dayanılarak her iki film göstermelerindeki eğlence vergisi nispetinin % 10 olarak uygulanmasına ilişkin 9.12.1997 tarih ve 1997/10349 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki Kararda mevzuata aykırı bir yön görülmemiştir.
2464 sayılı Kanunun 21. maddesinde yerli film göstermelerinden alınacak eğlence vergisinin nispeti % 20 olarak belirlenmiş iken 1.1.1991 tarihinden geçerli olmak üzere 1.1.1991 tarih ve 91/1365 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile 96. maddenin verdiği yetkiye istinaden bu oran (0) olarak belirlenmiştir. Bu oran dava konusu Bakanlar Kurulu Kararı ile zımnen kaldırılmış ve kanundaki oran yarıya düşürülmüştür. Bu itibarla olayda sıfır oranının artırılması gibi bir durum söz konusu değildir.



Açıklanan nedenlerle davanın reddine, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, ...- lira ilam harcının davacı belediyeden alınmasına 27.10.1998 tarihinde oybirliği ile karar verildi.