MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : 1) Sanığa hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair; Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/02/2017 gün ve 2015/1181 Esas, 2017/114 Karar sayılı kararları
2) Hakaret suçundan istinaf başvurusunun esastan reddine, yaralama suçundan istinaf başvurusunun kabul edilerek ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 20/10/2017 gün ve 2017/852 Esas, 2017/1866 Karar sayılı kararları

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 20.10.2017 gün ve 2017/852 Esas, 2017/1866 Karar sayılı kararlarının sanık tarafından 5271 sayılı CMK"nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Hakaret suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hakaret suçundan, verilen kararın türü ve karar tarihi gözetildiğinde, 15.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’nin 30687. sayısında yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 27.12.2018 tarihli, 2018/71 Esas ve 2018/118 Karar sayılı iptal kararından önce kararın verildiği de dikkate alınarak karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nin 286/2-d maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nin 298. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Yaralama suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yaralama suçundan ilk derece mahkemesinin sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e, 87/3, 29, 62. maddeleri gereğince verdiği "1 yıl 10 ay 15 gün" erteli hapis cezasına dair kararın bölge adliye mahkemesince kaldırılarak sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son, 29, 62. maddeleri gereğince "3 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezasına mahkum edilmiş olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 286/2-b maddesi gereğince hükmün temyizi kabil kararlardan olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.10.2019 tarihli, 2019/9.MD-355 Esas ve 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, kararın sanığın yüzüne karşı verildiği, sanığın 5271 sayılı CMK"nin 291. maddesinde öngörülen süre içerisinde 25.10.2017 tarihinde temyiz sebebi içermeyen şekilde süre tutum dilekçesi vererek hükmü temyiz ettiği, gerekçeli kararın sanığa 07.11.2017 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği ancak; 5271 sayılı CMK"nin 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük yasal süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesinin verilmediği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 294/1 ve 295/1. maddeleri gereğince süresi içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesinin verilmemesi nedeniyle sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nin 298/1. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince “Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi"ne gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.