MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında müşteki ..."e yönelik mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin sanık ... müdafinin temyiz talebi ile, sanıklar ..., ... ve ... haklarında katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet, hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümler ve sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan ... vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılan sanık ... vekilinin temyiz dilekçesinde dava dışı katılan sanıkların isimlerini belirtmek suretiyle temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla katılan sanık ..."ın temyiz eden sıfatı bulunmadığı gibi, katılan sanık müdafiinin yüzüne karşı 06.04.2016 tarihinde tefhim olunan kararı, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 06.05.2016 tarihinde temyiz eden katılan sanık müdafiniin kanuni süresinden sonra vaki temyiz talebinin, CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik kasten yaralama ve tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafiinin temyiz talebininin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanık hakkında katılan ..."e yönelik basit kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından 5237 sayılı TCK"nin 86/2 ve 86/3-e, TCK"nin 125/1-4 ve TCK"nin 106/1-1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı, TCK"nin 86/2 - 86/3-e maddelerinde düzenlenen silahla basit kasten yaralama suçu uzlaşma kapsamında bulunmadığından 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinin 3. fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca hakaret ve tehdit suçlarının da uzlaşma kapsamında olmadığı, bu itibarla uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, kovuşturma aşamasında ise sanık hakkında kasten yaralama suçundan TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanmamasına, hakaret suçundan ise ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi karşısında, sanığa atılı TCK"nin 86/2. maddesi kapsamındaki basit kasten yaralama suçu ile TCK"nin 106/1-1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, CMK"nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
b) Kabule göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilerek, TCK’nin 3. maddesinde belirtilen “cezada orantılılık” ilkesi de nazara alınarak, sanığın cezasında haksız tahrik nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca asgari oranda(1/4) indirim yapılması gerektiği halde, sanık hakkında haksız tahrik nedeniyle (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle sanığa eksik cezalar tayini ,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 21.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.