MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Hükümlerin açıklanmaları suretiyle mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık ... aşamalardaki benzer savunmalarında tehdit iddiasını kabul etmemiş ise de, müşteki ...’nın aşamalarda, olay günü sanık ...’in kendisine “ya sen öleceksin, ya ben öleceğim” dediğini beyan ettiği, görgü tanığı ...’in de aşamalarda sanığın; “bu çayırda ya sen öleceksin, ya da ben öleceğim” şeklinde beyanda bulunduğunu ifade ettiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamenin sanığın tehdit suçundan beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen kovuşturmada bir müdafii ile temsil edilmesine rağmen, hükmün açıklandığı yargılamada sanık müdafiine duruşma gününü bildirir davetiye tebliğ edilmediği gibi, duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda karar verileceği ihtarını muhtevi olan duruşma gününü bildirir davetiyenin, sanığın kovuşturmada bildirdiği ve mahkemenin yargı sınırları içerisinde yer alan “...” adresinde tebliğe çıkartılmaksızın ve talimat mahkemesi aracılığı ile sanığın savunmasının alınması istenilmeden, doğrudan mahkemenin yargı yetkisi sınırları dışında yer alan “Esenyurt/İstanbul” adresinde tebliğe çıkartılarak, sanığın yokluğunda yargılamaya devamla karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Tehdit suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca hakkındaki hükmün açıklanması sırasında; Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Hadjianastassiou/Yunanistan, 16.12.1992; Van de Hurk/Hollanda, 19.04.1994; Hiro Balani/İspanya 09.12.1994; Ruiz Torija/İspanya, 09.12.1994) kararları gereğince, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3. maddesinde, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için, sonuca etkili tüm argümanların, kararın dayandığı tüm delillerin, bu delillere göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair önceki karara atıfta bulunmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre;
c) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilerek, TCK’nin 3. maddesinde belirtilen “cezada orantılılık” ilkesi de nazara alınarak, sanığın cezasında haksız tahrik nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerektiği halde, sanık hakkında haksız tahrik nedeniyle (2/3) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 Sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)Sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen kovuşturmada bir müdafii ile temsil edilmesine rağmen, hükmün açıklandığı yargılamada sanık müdafiine duruşma gününü bildirir davetiye tebliğ edilmediği gibi, duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda karar verileceği ihtarını muhtevi olan duruşma gününü bildirir davetiyenin, sanığın kovuşturmada bildirdiği ve mahkemenin yargı sınırları içerisinde yer alan “...” adresinde tebliğe çıkartılmaksızın ve talimat mahkemesi aracılığı ile sanığın savunmasının alınması istenilmeden, doğrudan mahkemenin yargı yetkisi sınırları dışında yer alan “Esenyurt/İstanbul” adresinde tebliğe çıkartılarak sanığın yokluğunda yargılamaya devamla karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Kasten yaralama suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca hakkındaki hükmün açıklanması sırasında; Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Hadjianastassiou/Yunanistan, 16.12.1992; Van de Hurk/Hollanda, 19.04.1994; Hiro Balani/İspanya 09.12.1994; Ruiz Torija/İspanya, 09.12.1994) kararları gereğince, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3. maddesinde, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için, sonuca etkili tüm argümanların, kararın dayandığı tüm delillerin, bu delillere göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair önceki karara atıfta bulunmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre;
c) Müşteki ...’yı hayati tehlike geçirecek ve ağır (4) derecede kemik kırığına neden olacak şekilde birden fazla nitelikli hal ihlali yaparak yaralayan sanığın TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca temel cezası belirlenirken, TCK’nin 3. maddesine belirtilen “cezada orantılılık” ilkesi de gözetilerek TCK’nin 61. maddesindeki ölçütlere göre sonuç cezaya etkili olacak şekilde makul bir oranda alt sınırdan uzaklaşması gerektiği halde yazılı şekilde ceza verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
d) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas - 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-d,son maddesinin uygulanması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) sayılı kararları ile, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve yine 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
e) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilerek, TCK’nin 3. maddesinde belirtilen “cezada orantılılık” ilkesi de nazara alınarak, sanığın cezasında haksız tahrik nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerektiği halde, sanık hakkında haksız tahrik nedeniyle (2/3) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 21.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.