MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 237 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5393 sayılı Belediye Kanunu 14/1-a maddesi uyarınca belediyelerin mahalli müşterek nitelikte olmak şartıyla, sosyal hizmet ve yardım hizmetlerini yapacağı ve yaptıracağı hüküm altına alınmış olup, aynı maddenin 3. fıkrasında, belediye hizmetlerinin vatandaşlara en yakın yerlerde ve en uygun yöntemlerle sunulacağı, hizmet sunumunda ise özürlü, yaşlı, düşkün ve dar gelirlilerin durumuna uygun yöntemlerin kullanılacağı, 5. fıkrasında ise belediye meclis kararı ile mücavir alanlara da belediye hizmeti götürüleceği belirtilmiş olmakla, belediye başkanı olan sanığın, belediye hizmet aracı olan bir adet station vagon aracı ayrım gözetmeksizin yaşlı, fakir ve yardıma muhtaç kişilerin emeklilik, Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı ve hastane işleri gibi işlerini görmek üzere ilgili kurumlara götürülüp getirilmesi hizmetlerinde kullanılmasına tahsis etmesi şeklinde gerçekleşen eylemlerinde, sözkonusu aracın tahsis olunduğu amaç dışında yada sanığın özel işlerinde kullanılmadığı ve suç kastının bulunmadığı anlaşılmakla atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.