Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davalı vekilince de duruşma talep olmakla duruşma için tayin edilen 10.05.2016 Salı günü davalı vek. Av. ... geldi. davacılar tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davalı vekili dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.
-K A R A R-
Davacılar vekili; davalının işleteni/sürücüsü olduğu aracın, davacı ..."ın eşi, diğer davacıların babası olan ..."nin kullandığı araca çarpması sonucu 18.08.2011 tarihinde meydana gelen trafik kazasında desteğin hayatını kaybettiğini, kazanın oluşumunda davalının tamamen kusurlu olduğunu belirterek, davacı eş ... için 50.000 TL, davacılar ... ve ... için ayrı ayrı 40.000 TL, davacılar ... ve ... için ayrı ayrı 30.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; kazada müvekkilinin asli kusurlu olmadığını, manevi tazminat taleplerinin fahiş olduğunu öne sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, davacı 15.000 TL, davacılar ... ve ... için ayrı ayrı 10.000 TL, davacılar ... ve ... için ayrı ayrı 6.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, davacılar murisinin ölümü nedeni ile 6098 sayılı TBK."nun 56. maddesi gereğince manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, TMK."nun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davalının kusur durumu, davacıların desteklerini kaybetmeleri nedeniyle duydukları elem ve acının derecesi göz önüne alındığında davacılar için takdir olunan manevi tazminatların düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 10.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.