MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 10.05.2016 Salı günü davacılar ve davalı tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; müvekkillerinin desteği "un sürücüsü olduğu ve davalı nezdinde zorunlu mali sorumluluk sigortalı araçla karıştığı iki taraflı kazada hayatını kaybettiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacı anne ve baba için ayrı ayrı 500 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsilini talep etmiş, 13.01.2014 tarihinde harcını tamamlamak suretiyle taleplerini davacı ... için 30.223,80 TL, .. için 30.223,80 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı ... şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu benimsenerek, davanın kabulüne, davacı ... için 30.223,80 TL, Bektaş için 30.223,80 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı ... şirketi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen

aktüerya bilirkişisi raporunda belirtilen destek tazminatına ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, davacıların ölenin salt mirasçısı sıfatıyla değil, destekten yoksun kalan üçüncü kişi sıfatıyla dava açtıklarına, ölüm nedeniyle doğrudan davacılar üzerinde doğan destekten yoksunluk zararının oluşumundaki kusurun davacılara yansıtılamayacağına; dolayısıyla sürücü desteğin tam kusurlu olması halinin desteğinden yoksun kalan davacıları etkilemeyeceğine; 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu ve Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları’na göre, aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısı davalı ... şirketinin, işletenin üçüncü kişilere verdiği zararları teminat altına aldığına ve olayda sürücü destek tam kusurlu olsa bile, destekten yoksun kalan davacılar da zarar gören üçüncü kişi konumunda bulunduğundan, davalı ... şirketinin sorumlu olacağına (HGK"nun 15.6.2011 gün ve 2011/17-142 esas-411 karar, HGK"nun 22.2.2012 gün 2011/17-787 esas 2012/92 karar sayılı ilamları uyarınca) göre, davalı ... şirketi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, davacılar murisinin ölümü nedeni ile 6098 sayılı TBK."nun 53. maddesi gereğince maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davacıların desteği olan ..., kaza tarihinde 20 yaşında bekar olarak vefat etmiştir. Hükme esas alınan aktüer raporunda, davacı anne ve baba için ölen destek çocuklarından dolayı ilk 4 yıl bekarlık döneminde %35"er, evli ve çocuksuz 2 yıllık dönem için %20"şer, tek çocuklu 2 yıllık dönem için %10"ar, daha sonraki yıllar için de %7.5"er oranında destek payı alacakları varsayılarak hesaplama yapılmıştır. Desteğin bekar olduğu yıllar ile, evleneceği ve daha sonra da çocuklarının olacağı dönemlerde davacı anne ve babaya ayrılacak destek paylarının düşeceği hayatın olağan akışı gereği olup, Yargıtayın yerleşmiş uygulamaları da bu yönde bulunduğundan davacılar için ayrılan destek payları yüksek miktardadır. Bu nedenle; Mahkemece, Yargıtay uygulamaları da gözetilmek suretiyle, bilirkişiden işaret edilen hususta ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması isabetli görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... şirketi vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... şirketi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, duruşmada vekille temsil olunmayan davalı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 10.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.