Erzurum Ceza Kararları - 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/140 Esas 2021/5724 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/140
Karar No: 2021/5724
Karar Tarihi: 26.05.2021

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/140 Esas 2021/5724 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, suçtan zarar gören kurumun katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmesi karşısında, CMK'nin 260/1. maddesi kapsamında hükmü temyize hakkı bulunduğu ancak, 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesi uyarınca \"Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri\" kesin olduğu ve bu hükümler hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir. Kararda, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesinde yer alan düzenleme ile 5237 sayılı TCK'nin 52/2. maddesi birlikte değerlendirilerek, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olduğu ve sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle, suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK'nin 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kaldığından temyiz olanağı bulunmadığı ifade edilmiştir. Kararda, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesinin farklı fıkralarına aykırı hareket edenlerin adli para cezası ile cezalandırılacağı belirtilmiştir. TCK'nin 52/2. maddesi de bir gün karş

19. Ceza Dairesi 2021/140 E. , 2021/5724 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Suçtan zarar gören kurumun, katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmesi karşısında, CMK"nin 260/1. maddesi kapsamında hükmü temyize hakkı bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nin 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı,
5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanun 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK 52/2 gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nin 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşılmakla,
Katılan vekili ile suçtan zarar gören kurum vekilinin TEMYİZ TALEPLERİNİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 26.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.