MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul 11. İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda İstanbul 11.İcra Hukuk Mahkemesinin 10.4.2018 tarihli ve 2017/ 1145 Esas, 2018/ 345 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulü ile kısmen reddine karar verilmiş olup, Mahkeme hükmüne karşı davacı üçüncü kişi ve davalı alacaklı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21 Hukuk Dairesince; davacının istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne karar verilmiş, bu kez davalı alacaklı vekilince Bölge Adliye Mahkemesinin kararının temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Dava, üçüncü kişinin İİK"nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiş, karara karşı hem davacı üçüncü kişi vekili hem de davalı alacaklı vekili istinaf yoluna başvurmuştur.Mahkemece 8.3.2017 tarihli ek karar ile, muhtıraya rağmen istinaf başvuru harcı tamamlanmadığı gerekçesi ile davalının istinaf başvuru talebinin reddine karar verilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi’nin 17.7.2017 tarihli ve 2017/ 1048 Esas, 2017/ 1302 Karar sayılı kararı ile, istinaf talebinin kabulüne dava konusu menkullerin değerinin belirlenerek eksik harcın tamamlanması gerektiğinden bahisle İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilmiştir. Mahkemece, mahcuzların değerinin belirlenmesi için bilirkişi raporu alındıktan sonra davanın kısmen kabul, kısmen reddi ile bir kısım mahcuzlar üzerindeki haczin kaldırılmasına, diğer mahcuzlar yönünden haczin kaldırılması talebinin reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı üçüncü kişi vekili ile davalı alacaklı vekili istinaf yoluna başvurmuştur. Mahkemece 30.7.2018 tarihli ek karar ile, dava değeri üzerinden hesaplanan 9.487,00 TL nispi harcın tamamlanması için çıkartılan muhtıraya rağmen eksik harç yatırılmadığından davalının istinaf talebinin reddine karar verilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 30.5.2019 tarihli ve 2018/ 2861 Esas, 2019/ 1178 karar sayılı kararı ile, davacının istinaf başvurusunun kabulüne İlk Derece Mahkemesinin kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, tüm mahcuzlar üzerindeki hacizlerin kaldırılmasına karar verilmiştir. Anılan karar, davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Her ne kadar davalı alacaklı tarafın istinaf başvurusu ek karar ile reddedilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesince sadece davacının istinaf talebi değerlendirilerek karar verilmiş ise de, Bölge Adliye Mahkemesi bununla ilgili olarak temyize konu kararın gerekçesinde; İlk Derece Mahkemesince verilen ilk ek kararın tebliğine rağmen davalı vekili tarafından 8.3.2017 tarihli ek karara karşı istinaf talebinde bulunulmadığı, davacının istinaf talebi nedeni ile yapılan incelemede kararın kaldırılmasına karar verildiği, kaldırma kararından sonra verilen İlk Derece Mahkemesi kararına karşı da davalı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulduğu ancak İlk Derece Mahkemesi tarafından 30.7.2018 tarihli ek kararla davalı vekilinin istinaf talebinin reddine karar verildiği ancak bu kararın tebliğ edilmediği anlaşılmış, ancak İlk Derece Mahkeme kararının kaldırılması öncesi 08.03.2017 tarihli ek karara karşı davalı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulmadığı, bu nedenle davacı lehine usulü kazanılmış hak oluştuğundan bu hususun eksiklik olarak değerlendirilmediği kabul edilmiş ise de; davalı alacaklının temyiz dilekçesi içeriğinden ek kararlara ilişkin talebinde bulunduğu, Bölge Adliye Mahkemesinin kaldırma kararından sonra verilen kararla ilgili olarak davalının istinaf yoluna başvurulması üzerine eksik olarak belirlenen harcın 14.3.2018 havale tarihli bilirkişi raporuna göre belirlendiği ancak anılan bilirkişi raporunda dava konusu mahcuzlar dışındaki menkuller içinde değer tespiti yapıldığı, bu hali ile tamamlanması gereken harç miktarında değer olarak hata yapılması sebebi ile muhtıranın usul ve yasaya aykırı olduğu dikkate alınarak 30.7.2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre davalı alacaklı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK"nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken HMK"nin 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, 8.538,75 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 25.616,25 TL"nin temyiz eden davalı alacaklıdan alınmasına, 17.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.