MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52, 53 maddeleri gereği mahkumiyet (Üç sanık hakkında ayrı ayrı dört kez)

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar ..., ve sanık ... müdafii ile katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların, kendilerini emniyet görevlisi ve komiser olarak tanıtıp, menfaat temin etmeleri şeklinde iddia ve kabul edilen eyleminin, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında kaldığı ve delillerin takdiri ile değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu anlaşılmış ise de; halen geçerliliğini sürdüren 10/06/1942 gün 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.05.2017 gün ve 2014/469 Esas 2017/260 sayılı kararında da vurgulandığı üzere merci tayini kararları kesin olup, tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, somut olaya ilişkin yapılan yargılama sırasında da, Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesi ile Balıkesir 2. Ağır Ceza Mahkemesi ve Susurluk Asliye Ceza Mahkemesi ile Şanlıurfa 1. Asliye Ceza Mahkemesi arasında çıkan yetki ve görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. CD’nin 23/12/2013 tarih ve 2013/17149-12430 sayılı ilamıyla Şanlıurfa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin yetkisizlik kararının kaldırılmasına karar verildiği belirlendiğinden, bu kapsamda yapılan incelemede;
Sanıklara yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nin, sanık ... müdafinin ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.