Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/8620 Esas 2022/2211 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, davalıya sigortalı mülkiyeti araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada davacıların desteğinin öldüğünü açıklayıp davacı ... için 164.632,00 TL, davacı ... için 34.823,00 TL’nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; talebin kısmen kabulü ile davacı ... için 131.705,60 TL; davacı ... için 27.858,40 TL’nin tahsiline karar verilmiş, anılan karara karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyetince davalı vekilinin itirazının reddine karar verilmiş, karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı vekilinin davacı ... aleyhine temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-5684 sayılı Sigortacılık Yasasının 30. maddesinin 12. fıkrası gereği, sigorta tahkim komisyonlarının 40.000,00 TL'yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Hakem Heyetince; davacı ... için 27.858,40 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davacılar ihtiyari dava arkadaşı olup adı geçen davacı yönünden temyiz edilen karar, tazminat miktarı itibariyle kesin nitelikte olup bu nedenle davalı vekilinin adı geçen davacı yönünden temyiz isteminin miktar yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
Davalı vekilinin davacı ... aleyhine temyiz itirazlarının incelenmesinde;
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, kararın gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, karar vermek gerekmiştir.
3-Dava, destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, davacıların desteğinin meydana gelen kazada öldüğünü açıklayıp geride kalan eşi ve çocuğu için tazminat talebi ile eldeki davayı açmış, tazminatın belirlenmesi amacı ile alınan aktüer raporunda destekten yoksun kalma zararı hesaplanırken desteğin geride kalan davacı eşi ve davacı çocuğuna pay ayrılarak hesaplama yapılmış, anılan rapor karara esas alınarak karar verilmiştir. Varılan sonuç dosya kapsamına uygun düşmemektedir.
Dairenin yerleşik içtihadına göre, trafik kazası sonucu destek ölmeseydi en az iki çocuğunun olacağı gelirinin bir kısmını eşine, bir kısmını ana ve babasına ve doğacak iki çocuğuna da ayıracağı varsayılır.
Somut olayda karara esas alınan bilirkişi raporunda, desteğe, eşe tek çocuğa pay ayrılarak hesaplama yapılmıştır. Davacıların desteği öldüğü tarihte 34 yaşındadır. Tazminat hesabında sadece desteğin geride kalan davacı çocuğuna pay ayrılmış, muhtemel 2’nci çocuğuna pay ayrılmamıştır. Desteğin yaşı dikkate alındığında iki yıl sonra 2’nci bir çocuk sahibi daha olacağının kabulü hayatın olağan akışına uygun düşmektedir.
Buna göre Hakem Heyetince, desteğin yaşasaydı iki yıl sonra 2’nci çocuğunun olacağı ve ona da bir pay ayırmak suretiyle destek olacağı varsayılarak hesaplama yapılmak üzere bilirkişiden ek rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmek üzere kararın bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
4-Davalı taraf yaptığı tüm savunmalarda, desteğin sigortalı araçta hatır için taşındığını, belirlenen tazminattan indirim yapılması gerektiğini savunmuş, hakem heyetince hatır taşımasına ilişkin delil bulunmadığı gerekçesiyle, tazminattan hatır indirimi yapılmamıştır.
Karine olarak araçta yolcu olarak bulunan kişilerin akrabalık ve iş ilişkisi halleri dışında hatır için taşındığı kabul edilmektedir.
Davaya konu trafik kazası sırasında, desteğin, sigortalı araçta yolcu olarak bulunduğu, kazaya ilişkin olarak yürütülen soruşturma dosyasında alınan beyanlarda; gerek desteğin gerekse sürücünün arkadaş olduklarını ifade ettikleri, dosyada davacının ücret karşılığı taşındığına ilişkin bilgi belge ve iddia bulunmadığı anlaşılmakla davalının hatır taşıması savunmasına itibar edilerek, 818 sayılı BK'nun 43. maddesi (6098 sayılı TBK md. 51) gereği tazminattan Dairemiz uygulamaları ile %20 oranında indirim yapılmak suretiyle tazminatın belirlenmesi gerekirken, yazılı biçimde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
5-İtiraz Hakem Heyetince başvuru sahibi lehine vekalet ücretine karar verilirken Sigortacılık Kanununun 30. maddesinin 17. fıkrası ve 19/01/2016 tarihli, 29598 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmeliğin 16. maddesinin 13. fıkrasının uygulanması gerektiği gözönüne alınarak AAÜT'nin 13. maddesi gereğince hesaplanan vekalet ücretinin 1/5'i oranında vekalet ücretine (maktu vekalet ücretinin altında kalmamak kaydı ile) karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tam nispi vekalet ücretine karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin davacı ... yönünden temyiz dilekçesinin, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (3), (4) ve (5) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 10/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.