MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı ve değer artış payı alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı ve değer artış payı alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Ankara 11. Aile Mahkemesinden verilen 13.04.2011 gün ve 450/525 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 17.01.2012 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davalı vekili Avukat .... ve karşı taraftan davacı vekili Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi gereği düşünüldü:


K A R A R
Davacı ... vekili, evlilik içinde alınan ve davalı adına tapuya tescil edilen 17506 ada 1 parseldeki 3 nolu daire bakımından vekil edeninin evlilik öncesi aracın satışından gelen bedelle katkıda bulunduğunu ve yasal katılma alacağı olduğunu açıklayarak katılma alacağı ve katkı payının hesaplanarak şimdilik 2.000 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, harcını tamamladığı 08.03.2011 tarihli dilekçesi ile isteğini 19.520,20 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı ... vekili, davacının katkısı olmadığını, esasen taşınmazın 1/3 payının miras payı olduğunu, kalan kısmın ise, banka kredisi ile alındığını, kredi ödemelerinin de davalının banka hesabından yapıldığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davacının dava konusu taşınmaz üzerindeki katılım alacağı davasının kabulü ile 19.520,20 TL. katılım alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının dava konusu taşınmaz üzerinde katkı alacağı bulunmadığından reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından kabule karar verilen katılma alacağına yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Taraflar 20.9.2003 tarihinde evlenmiş, 6.7.2004 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 6.5.2006 tarihinde kesinleşmesiyle, mal rejimi sona ermiştir (TMK’nun 225/2.m). Başka mal rejimi seçildiği ileri sürülmediğine göre, eşler arasında evlilik tarihinden mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar 4721 sayılı TMK.nun 202. maddesi hükmü uyarınca yasal “edinilmiş mallara katılma” rejimi geçerlidir. Dava konusu Eryaman 17506 ada 1 parselde 3 nolu mesken 20.11.2003 tarihinde davalı adına satın alınarak tapuya tescil edilmiştir. Mahkemece, alınan 27.12.2010 tarihli bilirkişi raporundaki hesaplama yöntemi ve değerlerden hareketle yazılı şekilde hüküm kurulmuştur. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller mahkemece takdir edildiğine, katılma alacağının hesabında alımda davalı adına bankadan çekilen 20.000 TL kredinin boşanma dava tarihine kadar olan ödeme miktarı edinilmiş mal, boşanma dava tarihi sonrası yapılan kredi ödemeleri ise, davalının kişisel malı sayıldığına, mahallinde keşif icrasıyla uyuşmazlık konusu taşınmazın hükme esas alınan değeri usule uygun ve denetime elverişli bulunan bilirkişi raporuyla 73.000 TL olarak belirlendiğine ve davacının katılma alacağı hesaplandığına, davalının dikkate alınmasını istediği araç alımında kullanılan para ile ilgili davalı tarafından usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığına göre davalı vekilinin aşağıdaki husus dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Davalı vekili, taşınmazın öncesinde vekil edeninin annesi ...adına iken ölümü ile mirasçıları olarak vekil edeni ve iki kızkardeşine kaldığını, intikal sonrası geçici olarak eniştesi Semih Uğuz adına tapuda devredildiğini daha sonra Semih’ten vekil edeni tarafından satın alındığını, satın alma sırasında vekil edeninin kendine düşen miras payı hissesinin bedelini ödemediğini, sadece kızkardeşlerinin paylarının değerlerini ödeyerek satın alındığını açıklamış, vekil edeninin miras payının kişisel malı olarak dikkate alınmasını istemiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporu ve mahkeme kararında dava konusu taşınmazın 1/3 payının davalının miras payı olmadığı, tümünün satın alındığı kabul edilmiştir. Davalı vekilinin bilirkişi raporuna bu konuda yaptığı itiraz dikkate alınmamış ve 13.4.2011 tarihli yargılama oturumunda bu hususta tanık dinletme isteği de diğer itirazları ile birlikte reddedilmiştir. Cevap dilekçesi ve delil listesinde davalı tarafın tanık deliline de dayandığı görülmektedir. Mahkemece hükme esas alınmayan 16.3.2009 tarihli ilk raporda davalının 1/3 miras payının katılma alacağı hesaplamasında davalının kişisel malı olarak dikkate alınması üzerine davalı vekili rapora itiraz etmemiş, tanık dinletme hususunda talepte bulunmamış ve mahkeme tarafından da tanık dinlenmemiş ise de, hükme esas alınan 27.12.2010 tarihli raporda 1/3 miras payının bu kez dikkate alınmaması üzerine davalı vekili tarafından bu hususu ispat bakımından tanık dinletme isteğinde bulunulmuştur. Cevap ve delil dilekçesinde tanık deliline dayanıldığına, davalı savunmasında açıklanan intikal ve devirler tapu kayıtlarından da anlaşıldığına göre mahkemece, davalının 1/3 miras payının kişisel mal olarak kabul edilip edilemeyeceği, bu payla ilgili satıcı Semih’e herhangi bir para ödenip ödenmediğinin ispatı bakımından davalının tanık dinletme isteğinin kabul edilerek davalı tarafa tanıklarının isim ve adreslerini bildirmesi için süre ve imkan verilmesi, bildireceği tanıklar dinlendikten sonra sonucuna göre 1/3 payın davalının miras payı olarak dikkate alınıp alınmayacağının açıklığa kavuşturulması ve katılma alacağı miktarının bundan sonra belirlenmesi gerekirken davalının savunma hakkı kısıtlanarak tanık dinletme isteğinin mahkemece gerekçe gösterilmeksizin reddedilmesi doğru olmamıştır.
Davalı vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile yerel mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 900 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davalıya verilmesine ve 290,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 17.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.