Tebliğname No : 4 - 2011/155011
MAHKEMESİ : Düziçi Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2010
NUMARASI : 2010/295 (E) ve 2010/374 (K)
SUÇ : İftira

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
TCK"nın 62"nci maddesiyle indirim yapılırken eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık müdafiinin 31.07.2007 tarihli duruşmada, “müvekkilim lehine yasa maddelerinin uygulanarak verilecek ceza hürriyeti bağlayıcı ceza ise tedbire veya paraya çevrilmeksizin tecil edilmesini istiyoruz” biçimindeki talebi, sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilen bozma ilamından önceki hükümde, sanığa verilen cezanın ertelendiği ve bozma kararından sonra aleyhe hüküm kurulamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında tayin olunan cezanın, TCK"nın 50/1-a ve 52. maddelerine göre adli para cezasına çevrilmesine karar verilerek, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
2-Sanığın etkin pişmanlık hükümlerinden faydalanabilmesi için iftiradan dönmesinin her türlü tereddütten uzak bir şekilde yapılmasının gerektiği ve sanığın Kanunun aradığı anlamda etkin pişmanlığının bulunmadığı gözetilmeden, TCK"nın 269/2. maddesiyle indirim yapılması,
Kanuna aykırı ve sanık K.. D.. müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken karşı temyiz olmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/05/2014 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞIOY:
1-Sanık hakkımda ilk kararla etkin pişmanlık hükmü uygulanmış;
2-Ayrıca, ilk kararda erteleme kararı da verilmiş;
3-Bozma sonrası kararda, bu kez, bozma öncesi kararla hükmolunan ertelemeden vazgeçilmiş ve hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir.
İlk ve ikinci temyiz sadece sanık lehine yapılmıştır. Dolayısıyla, sanık lehine temyizde, sanık aleyhine bozma kararı verilemeyeceğinden/aleyhe bozma yasağı bulunduğundan, bu hususlar sanık için kazanılmış hak oluşturmuştur.
Tüm bu nedenlerle, yüksek çoğunluğun (1) nolu bozma düşüncesine adli para cezası yönünden de kazanılmış hak olacağına ilişkin cümle eklenmemesi; (2) nolu bozma görüşünün de, etkin pişmanlık hükmünden kazanılmış hak olması nedenleriyle iştirak edilmemiştir.