Yargıtay Kararları - Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/12770 Esas 2014/21022 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/12770
Karar No: 2014/21022
Karar Tarihi: 26.09.2014

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/12770 Esas 2014/21022 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bu mahkeme kararı, hakkı olmayan yere tecavüz suçuyla ilgili bir yargılama sonucunda verilmiştir. Sanığın suçun unsurlarının oluşmadığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabileceği belirtilmiştir. Sanığın kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılmasının yasaya aykırı olduğu, ancak bu hususun CMUK'nun ilgili maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün olduğu vurgulanmıştır. Bu nedenle, hüküm, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması şeklinde düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 53/1-3 madde ve fıkraları, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi geçmektedir. 5237 sayılı Kanun'un 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu

8. Ceza Dairesi 2014/12770 E. , 2014/21022 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun unsurlarının oluşmadığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik temyiz itirazları yerinde görülme- diğinden reddine, ancak:
5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıve- rilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik bölüm çıkartılarak yerine ""Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 26.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.