Erzurum Ceza Kararları - 5490 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/13984 Esas 2016/2658 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13984
Karar No: 2016/2658
Karar Tarihi: 25.02.2016

5490 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/13984 Esas 2016/2658 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın suçunun kamu görevinin kötüye kullanılması olduğu ve yerel mahkeme tarafından mahkumiyet kararı verildiği belirtilen kararda, temyiz isteğinin reddedilmesi nedeniyle işin esasına geçildiği ifade edilmiştir. Ancak; suç tarihinde sanığın 65 yaşından büyük olduğu ve adli sicil kaydında hapis cezasına mahkumiyeti bulunmadığı halde, kısa süreli hapis cezasına çarptırıldığı ve cezanın seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesine rağmen Anayasa Mahkemesi'nin ilgili madde hükümlerini iptal ettiği için yeniden değerlendirme yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Bu kapsamda, kararın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/5. maddesi gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar kamu görevinin üstlenilmesi yetkisinin kullanılmasının yasaklanmasını göz ardı ettiği, 50/3. madde hükmü uyarınca seçenek yaptırımların gözetilmediği ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının dikkate alınmadığı belirtilmiştir. Kararda, suça ilişkin kanun maddeleri olarak 5490 sayılı Kanun'un 53/1-a, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/5, 50/3 ve 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 8/1. maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 326. maddeleri yer almaktadır.

19. Ceza Dairesi 2015/13984 E. , 2016/2658 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5490 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suçun 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesinde belirtilen kamu görevinin üstlenilmesi yetkisinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesine rağmen, sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Suç tarihinde 65 yaşından büyük olduğu anlaşılan ve adli sicil kaydında hapis cezasına mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/3. madde hükmü uyarınca birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunluluğu bulunduğunun gözetilmemesi,
2- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 25/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.