MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa isnat olunan eylemlerin nitelikli zimmet suçunu oluşturduğu, bu suçun suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK"nın 202/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/2 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 22 yıl 6 aylık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, son suç tarihi olan 18/07/1996 günü ile inceleme tarihi arasında bu sürenin dolduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Zimmete konu parayı soruşturma başlamadan önce tamamen iade ettiği bildirilen sanığın cezasında 765 sayılı TCK"nın 202/3. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Sadece sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 29/05/2012 tarih, 2008/15317 Esas ve 2012/5964 Karar sayılı ilamı ile bozulan ve bu itibarla kazanılmış hakka konu teşkil eden 08/04/2008 tarihli ve 2007/313 Esas, 2008/136 Karar sayılı hükümde 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna
.../...
-2-

hükmolunmadığı nazara alınmaksızın 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı biçimde sanık hakkında 765 sayılı TCK"nın 219/son maddesi gereğince hak yoksunluğuna karar verilmesi,
765 sayılı TCK"nın 202/4. maddesi gereğince, suça konu eylem nedeniyle meydana gelen zararın ilgili kurum lehine ödettirilmesi ve belirtilen miktar üzerinden de nisbi harca hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
TCK"nın 202/2. maddesi uyarınca hükmolunan adli para cezasının TCK"nın 80. maddesi ile artırılamayacağının gözetilmemesi,
765 sayılı TCK"nın 219/son maddesi ile memuriyetten müebbeden mahrumiyete hükmedildiği halde, ayrıca uygulama yeri olmayan aynı Yasanın 31. maddesinin tatbikine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 09/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.