MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının reddine dair Ereğli / Konya l. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesinden verilen 27.01.2011 gün ve 212/26 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... vekili tarafından davalı ... aleyhine açılan katkı payı alacağı davasının yapılan yargılaması sonunda mahkemece, TMK.nun 178. maddesine göre 1 yıllık zamanaşımı süresi geçmiş bulunduğundan davanın zamanaşımı sebebiyle reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 04.12.1982 tarihinde evlenmiş, 11.06.2008 tarihinde açılan dava sonunda Hollanda Devleti Amsterdam Şehri Asliye Hukuk Mahkemesinin 6. sivil dairesi tarafından verilen 11.06.2008 tarih 38689/FA RK 07-9386 sayılı kararla boşanmışlar, karar 08.07.2008 tarihinde kesinleşmiştir. Yabancı mahkeme kararının Karaman Aile Mahkemesinin 09.03.2010 tarih 2010/139 Esas 2010/207 Karar sayılı kararının 23.04.2010 tarihinde kesinleşmesi ile tenfizine karar verilmiştir. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (743 sayılı TKM"nin 170. m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (4721 sayılı TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (4721 sayılı TMK.nun 202.m).
Dava konusu arsa vasfında 386 m2 miktarındaki 1133 ada 3 parsel 01.09.1999 tarihinde satın alma yolu ile davalı ... adına tapuya tescil edilmiştir. Dava konusu taşınmazın edinme tarihine göre, eşler arasında 743 sayılı MK.nun 170. maddesi hükmü uyarınca mal ayrılığı rejimi geçerli olduğundan uyuşmazlığın Borçlar Kanununun genel hükümlerine göre çözüme kavuşturulması gerekir. Bu durumda 1.1.2002 tarihinde yürürlüğe giren 4721 sayılı TMK.nun 178. maddesinde düzenlenen dava zamanaşımına ilişkin düzenleme eldeki davaya uygulanamaz. Taraflar arasındaki uyuşmazlıkta 743 sayılı TKM"nin 5. maddesi yollamasıyla Borçlar Kanununun başka türlü hüküm mevcut olmadığı takdirde her dava için 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanacağını öngören 125. maddesindeki düzenlemenin dikkate alınması gerektiği açıktır. Mahkemece bu husus gözden kaçırılarak davanın 1 yıllık zamanaşımı geçtiği açıklanarak zamanaşımı nedeni ile reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazı yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve kanuna aykırı bulunan hükmün 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollaması ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 18,40 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 28.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.