MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tescil

... ile Hazine ve ... aralarındaki tescil davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Gölbaşı(Ankara) Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 25.03.2011 gün ve 720/247 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili ile davalı Hazine vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, mevkii ve sınırlarını belirtmiş olduğu tahmini 3 dönüm miktarındaki taşınmazın 40 yılı aşkın süreden beri vekil edeninin zilyetliği altında olduğunu açıklayarak bu yerin müvekkili adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, dava konusu yerin zilyetlikle kazanılacak yerlerden olmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Ayrıca TMK.nun 713/6. maddesi gereğince Hazine adına tescili talep edilmiştir.
Davalı köy tüzel kişiliğine dava dilekçesi tebliğ edilmiştir. Oturumlara katılmamış ve yanıt vermemiştir. Esasen davacı köy muhtarıdır. Davalı ... TMK.nun 713/3. maddesi gereğince yasal hasımdır. Davacının köy muhtarı olması nedeniyle köy tüzel kişiliğini temsil etmek amacıyla ikinci aza Fahri Özbek görevlendirilmiştir.
Dava, başlangıçta Bala Sulh Hukuk Mahkemesine açılmıştır. Daha sonra bu köyün Gölbaşı idari sınırları içerisinde kalması nedeniyle dosya görevsizlikle Gölbaşı Sulh Hukuk Mahkemesine aktarılmıştır.
Mahkemece, davanın kısmen kabul ve kısmen reddine, 11.11.2009 günlü fen bilirkişisi raporunda 901 m2 olarak belirlenen yerin davacı adına tapuya tesciline, diğer kısımlara ilişkin davanın reddine, karşı davacı Hazinenin davasının kısmen kabulüyle, aynı raporda 973 m2 olarak belirlenen yerin Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiştir.
Hüküm süresi içerisinde davacı ile davalı Hazine vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Toplanan deliller, tüm dosya kapsamından; özellikle 28.12.2009 havale tarihli jeoloji yüksek mühendisi raporu kapsamına göre: dava konusu yerin “taşlık alan” olduğu anlaşılmaktadır. Esasen, dosyada mevcut pafta örneklerinin tamamında dava konusu yerin “kayalık” olarak tescil harici bırakıldığı tartışmasızdır. Bilindiği üzere; “kayalık” olan bir yerin imar-ihya ve zilyetlikle kazanılması mümkün değildir. Nitekim, Dairemizin 4.10.1999 tarih ve 1999/6343-7376 Esas ve Karar sayılı kararı da bu yöndedir. Yine HGK.nun 23.2.1995 tarih 1994/8-873 Esas, 1995/216 Karar sayılı kararı da aynı niteliktedir. Paftasında kayalık olarak belirlenen ve jeolog bilirkişi raporuyla da taşlık alan olarak nitelenen böyle bir yerin imar-ihya ve zilyetlikle kazanılamayacağı yerleşmiş içtihatlar gereği olduğu göz önünde tutularak gerek davacının ve gerekse Hazinenin tescil taleplerinin reddine karar vermek gerekirken, maddi olay ve hukuki nitelemede yanılgıya düşülerek yazılı olduğu üzere davacı ile davalı Hazine lehine kabul kararı verilmesi doğru olmamıştır. Çünkü taşınmaz bölümlerinin belirlenen niteliklerine göre TMK.nun 715 ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/C maddeleri kapsamında kalan Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerden olup, zilyetlik, imar ve ihya ile özel mülkiyete konu olabilecek taşınmazlardan olmadığından TMK.nun 999.maddesi uyarınca tapu tescili mümkün bulunmayan taşınmazlardır. Böyle yerlerin Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesi olanaklı değildir.
Davalı Hazine ve davacı vekillerinin temyiz itirazları yerinde olmakla yukarıda belirtildiği şekilde kabulü ile 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 18,40 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 15.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.