MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma alacağı

... ile ... aralarındaki katılma alacağı davasının reddine dair Adana 5. Aile Mahkemesinden verilen 10.02.2011 gün ve 1362/132 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... vekili tarafından davalı ... aleyhine açılan katılma alacağı davasının yapılan yargılaması sonucunda mahkemece davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemenin davanın kısmen kabulüne ilişkin verdiği hüküm taraf vekillerinin temyizi sonunda Dairenin 05.04.2010 gün 2009/4138 Esas 2010/1610 Karar sayılı ilamı ile onanmış ise de davalı vekilinin karar düzeltme isteği Dairenin 12.10.2010 tarih 2010/4123-4748 Esas ve Karar sayılı ilamı ile yerinde görülerek onama kararının kaldırılmış, olayda gerçek satış değil gizli bağış bulunduğu açıklanarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmiş olmasının usul ve kanuna uygun olmadığı gerekçesi ile bozma sevk edilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak yazılı şekilde dava reddedilmiştir.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve uyulan bozma ilamında açıklandığı üzere işlem yapılıp sonucu dairesinde hüküm tesis edildiğine, mahkemece dava dilekçesinde harcı da yatırılan dava değeri üzerinden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince nisbi şekilde vekalet ücreti takdir edilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre; aşağıda yazılı husus dışında davacı vekilinin hükmün esası ve vekalet ücretine yönelen temyiz itirazları yerinde bulunmamaktadır.
Ancak, mahkemenin ilk kararının temyizi sırasında davalı vekili tarafından 313,50 TL nisbi temyiz harcı, 67,20 TL ise temyiz başvurma harcı olarak toplam 380,70 TL yatırılmıştır. Her ne kadar temyiz isteği reddedilip hüküm onanmış ise de, daha sonra karar düzeltme isteği yerinde görülerek hükmün bozulmasına karar verildiğinde ayrıca 1289,40 TL
peşin harcın istek halinde davalıya iadesine de karar verilmiştir. Mahkemece son kararda yargılama giderleri içinde istek halinde iadesine karar verilen harcın da dikkate alındığı ve davacı ...’den tahsiline karar verildiği görülmektedir. Bu durumda davalı lehine aynı miktarın ikinci kez tahsili sonucunu doğuracak şekilde hüküm kurulmuş olması doğru olmadığından davacı vekilinin yargılama gideri ile ilgili temyiz itirazı bu bakımdan yerindedir. Hükmün bu yönden bozulması gerekir. Ne var ki, bu husus HMK.nun 370/2. (HUMK.nun 438/7) maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan “Davalı tarafından yapılan 40 TL tebligat gideri, 32 TL müzekkere gideri, 50 TL temyiz posta masrafı, 380,70 TL temyiz harcı, 35,50 TL karar düzeltme harcı, 940,40 TL onama harcı olmak üzere toplam 1478,60 TL yargılama giderlerinin davacı ..."den alınarak davalıya verilmesine” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına bunun yerine “Davalı tarafından yapılan 40 TL tebligat gideri, 32 TL müzekkere gideri, 50 TL temyiz posta masrafı ve 67,20 TL temyiz başvurma gideri olmak üzere toplam 189,20 TL yargılama giderlerinin davacı ..."den alınarak davalıya verilmesine” ibarelerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu haliyle HMK.nun 370/2. (HUMK.nun 438/7) maddeleri gereğince ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 145,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile artan 123,85 TL"nin temyiz eden davacıya iadesine 27.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.