MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

1-2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
2-Defter ve belge gizleme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;
213 sayılı VUK"nin 367. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan mütalaa ve dayanağı olan vergi suçu raporunun “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarına ilişkin olarak verildiği, iddianameye konu edilen “defter ve belge gizleme” suçundan usulüne uygun olarak verilmiş mütalaa bulunmadığı anlaşılmakla, kovuşturma şartı gerçekleşmeyen “defter ve belge gizleme” suçundan açılan davanın düşmesi yerine sanığın beraatine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
01/07/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.