
Esas No: 2020/15295
Karar No: 2020/20045
Karar Tarihi: 23.12.2020
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15295 Esas 2020/20045 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdur ... hakkında ... Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 15/12/2014 tarihli ve 450 sayılı adli raporda önceki raporda kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir duruma sebep olup olmadığının tespiti için kişiye ait tüm tıbbi evrakların temin edilmesi gerektiğinin bildirildiği ancak, bu eksiğin giderilmediği şeklinde görüş bildirilmesine karşın, suç vasfının duraksamaya yer bırakmayacak şekilde tayini açısından bu hususa ilişkin bilgi ve belgeler temin edilerek, mağdurun kat’i raporu aldırılmaksızın hüküm kurulduğu anlaşılmakla, mağdura ait tüm tedavi evrakları, film ve grafileri ile geçici ve kesin raporların en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerinde belirtilen kriterlere uygun, özellikle mağdurun yaşamsal tehlike geçeirip geçirmediğine ilişkin rapor temini ile sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tespit ve tayini gerekirken, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
2) Mağdur ...’in sanıkların eylemi neticesinde, ... Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 13/06/2014 tarihli ve 208 sayılı adli raporuna göre hayat fonksiyonlarını orta (2.) derecede etkiler nitelikte kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda; aynı suç işleme kararının icrası kapsamında iştirak halinde eylemlerini gerçekleştiren sanıkların TCK"nin 37/1. maddesi delaletiyle TCK"nın 86/1, 86/3-e ve 87/3. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerekirken, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek sanıklar hakkında yazılı şekilde basit kasten yaralama suçundan hükümler kurulması,
3) Oluşa, tüm dosya içeriğine ve sanık ..."ın sanık ..."ın bıçakla yaralama eylemine iştirak ettiği şeklindeki kabule karşın, sanıkların eylemi bölünmek ve sanık ... Kühran hakkında TCK"nin 86/3-e maddesi uygulanmayarak sanık hakkında eksik ceza tayini,
4) Mahkeme tarafından ilk haksız eylemin hangi taraftan kaynaklandığının tespit edilemediği gerekçesi ile sanıklar lehine haksız tahrik indirimi yapıldığı; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, bu halin 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (¼) oranında indirim yapılmasını gerektirdiği gözetilmeden yazılı şekilde (½) oranında indirim yapılması suretiyle eksik cezalara hükmolunması,
5) Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetlerinin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanıkların kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 23/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.