MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı alacaklı vekili, borçluların üçüncü kişi firmayla bir taşeronluk ilişkilerinin olduğunu, borçluların kendilerine ait olan kaba inşaat işinde kullanılan tüm malzemelerini bu inşaata getirdiklerini, buna ilişkin nakliye ve faturalarının da bulunduğunu, borçlular ile üçüncü kişi arasında anlaşmazlık çıkınca borçluları işyerinden uzaklaştırdıklarını, borçlulara ait tüm inşaat malzemelerinin şantiyede kaldığını belirterek, davanın kabulü ile davalı üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı üçüncü kişi vekili, muvazaalı bir takip yapıldığını,borçluların bizzat İcra Müdürlüğüne gelerek borcu kabul ettiklerini, sürelerden feragat ederek dosyanın kesinleştirilmesini talep ettiklerini, haciz mahalli olarak direk müvekkil şirketin şantiye adresini bildirdiklerini, borçlu ... Bakuş tarafından şantiye sahasında sadece inşaat kerestelerinin bulunduğu bildirilmesine rağmen haciz esnasında müvekkiline ait menkullerin haczedildiğini, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, borçlunun bildirmiş olduğu adreste ve borçlunun bildirdiği ve makbuzlarını sunduğu inşaat malzemeleri ile ilgili olarak haciz yapıldığı, ispat yükü kendisinde olan alacaklı tarafın sunmuş olduğu faturalara göre haczedilen malların borçluya ait olduğu konusunda kanaat oluştuğu,üçüncü kişi, borçludan alacaklı olup hapis hakkını kullandığı ve malların bir kısmının da kendisine ait olduğunu iddia etmiş ise de, mevcut mallar üzerinde herhangi bir icra takibi başlatılmamış olduğundan üçüncü kişinin bu savunmasına itibar edilemeyeceği,davacı tarafından sunulan belgelere eş değer nitelikte belge sunulamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, alacaklının İİK’nin 99. maddesine dayalı istihkak iddiasının reddi talebine ilişkindir.
Dava konusu haciz, borçluya ödeme emrinin tebliğ edildiği veya dayanak senette geçen adreste yapılmamıştır. Haciz borçlu ..."ın İcra Müdürlüğüne yönelttiği dilekçesinde kendisine ait malların bulunduğunu belirttiği adreste, davalı üçüncü kişinin şantiyesinde yapılmıştır. Buna göre, mülkiyet karinesi davacı üçüncü kişi lehine olup karinenin aksinin davacı alacaklı tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir. Ne var ki, davacı alacaklı, borçlu ile üçüncü kişi arasında yapıldığı iddia edilen taşeronluk sözleşmesini sunmadığı gibi delil olarak dayandığı borcun doğumundan sonraya ait ayırtedici özelliği bulunmayan faturalar karinenin aksini ispata yeterli görülmemiştir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönüne alınarak, davanın reddi yerine oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile kabulüne yönelik hüküm kurması isabetsiz olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı üçüncü kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK"nin 366 ve 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 06.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.