MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tescil

... ile Hazine ve Esenköy Köyü Tüzel Kişiliği aralarındaki tescil davasının reddine dair Fethiye 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 22.02.2011 gün ve 158/276 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili ve davalı Hazine vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, müvekkilinin Fethiye İlçesi, Esenköy Köyü, 1 pafta, 2346 parselin maliki olduğunu, müvekkilini bu taşınmazı Ömer Acar mirasçılarından 1994 yılında satın aldığını, taşınmazın bir kısmının bu parsel içerisinde olması lazım gelirken dere yatağı olarak tapulama dışı bırakıldığını, takribi 800 m2 yüzölçümündeki bu yerin müvekkili adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, dava konusu taşınmazın Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunduğunu, davanın reddine karar verilmesini ve Hazine adına tapuya tescilini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı Hazine vekilleri tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Davacının satın aldığı 2346 parsel 158 parselden ifraz edilmiştir. 2346 parsel davacının satın aldığı kişiler adına, 2347 parsel yol olarak işlem görmüştür.
Dava konusu taşınmazın kadastro çalışmaları sırasında dere yatağı olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
Ziraat mühendisi ve jeoloji mühendisi bilirkişilerin 16.06.2010 tarihli ortak raporlarında, 2346 parselin güney doğusunda yer alan 359,57 m2 yüzölçümündeki yerin tarımsal durum itibariyle üzerinde 20 – 22 yaşlarında bir adet dut, 4 ila 10 yaşlarında iki adet incir, 5 ila 10 yaşlarında beş adet zeytin, 16 ila 18 yaşlarında bir adet kayısı ağacının bulunduğu, taşınmazın bir bölümü üzerine tesis edilen plastik serada fasülye ve domates üretimi yapıldığı, geri kalan kısımlarının tarla sebzeciliği tarımı yapılarak değerlendirildiğini, yöre şartlarında yapılabilen her türlü tarımsal faaliyetlere elverişli sulu şartlarda tarım yapılan verimi yüksek tarım arazisi niteliğinde olduğu açıklanmıştır. Jeolojik yapısı itibariyle de, dere sürgünü ürünü olan kum ve çakıl birikintisi veya emarelerinin parsel yüzeyinde gözlenmediği, parsel tabanın da kumlu, killi nebati toprak altında ve yüzeyden 1,5 metre derinlikten sonra çakıllı kumlu istifin yer aldığı, aktif dere yatağı olmadığı, dere yatağının yol olarak kullanıldığı, dava konusu alanın dere ve yol olarak kullanılmakta olan yerlerle kot olarak 070-090 metre daha yüksek bulunduğu, tarım alanı olan 2346 parselle aynı kotta bu parselle bir bütün olarak kullanıldığı, dava konusu alanın imar – ihya edilerek tarım arazisi haline getirildiği, 40–50 yıldan beri tarımsal amaçla kullanıldığı belirtilmiştir. Bu açıklamalar karşısında taşınmazın nitelik itibariyle kazanılmaya elverişli olmadığını, imar – ihyasının tamamlanmadığını söylemek dosya kapsamına uygun düşmeyecektir. Mahkemenin bu gerekçesinde isabet bulunmamaktadır. Taşınmazın imar planı içerisine alındığı tarihe kadar öncelikle imar – ihya işlemlerinin tamamlanmış olması ve bu işlemlerin tamamlanmış olması tarihinden itibaren dava tarihine kadar TMK. nun 713/1. maddesinin aradığı zilyetlikle iktisap şartları davacı lehine gerçekleşmişse 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14 ve 17. maddeleri hükümleri karşısında davanın kabulüne karar vermek gerekir.
Her ne kadar, dava konusu taşınmazın bulunduğu yerde yapılan imar planı çalışmaları Danıştay 6. Dairesinin 18.04.2011 tarih 2010/9358 Esas, 2011/867 Karar sayılı ilamıyla iptal edilmiş ise de, taşınmazın Karaçulha Belediyesi hudutları içerisinde bulunduğu 23.12.2009 tarihli Belediye Başkanlığı yazısından anlaşılmaktadır. Bu yazıya göre, ilgili taşınmazın belediye mücavir alanı, 1/5000"lik nazım imar planı ve 1/1000"lik uygulama imar planı içerisine 02.10.2006 tarihinde alındığı anlaşılmaktadır. Buna göre, davanın Karaçulha Belediye Başkanlığına da hasım olarak yöneltilmesi gerekir.
Ayrıca, TMK. nun 713/4. maddesine göre, mahalli ve gazete ilanlarının da usulüne uygun bir biçimde yapılması icap eder.
Yukarıda açıklanan nedenlerle,
1- Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK. nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK. nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 18.40 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 10.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.