MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar ve davacı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın sebep olduğu kazada yolcu olarak bulunan müvekkilinin yaralandığını ve malul kaldığını, sigorta şirketince kısmi ödeme yapıldığını açıklayıp ıslah ile artırılan 13.489,00 TL maddi, 65.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, zamanaşımı definde bulunarak davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece toplanan delillere göre, maddi tazminat sigorta şirketince karşılandığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, 30.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş, hüküm davalılar vekili ve davacı vekilince temyiz edildmiştir.
1-Dava, trafik kazası nedeni ile cismani zarara dayalı maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davalı tarafa ait aracın neden olduğu, davacının yaralanması ve maluliyeti ile sonuçlanan trafik kazasının, kaza tarihinde yürürlükte bulunan TCK.’nun 459/2. maddesi çerçevesinde cezayı gerektiren bir eylem niteliğinde bulunması, bu eylemle ilgili ceza davasının, aynı Yasa’nın 102/4 maddesi uyarınca beş yıllık zamanaşımı süresine tabi olması, 2918 Sayılı KTK.’nun 109/2. maddesi uyarınca bu sürenin görülmekte olan maddi tazminat davası için de geçerli bulunması, 15.03.2003 kaza tarihinin üzerinden beş yıl geçtikten sonra 04.02.2010 tarihinde davanın açılması, davacıdaki yaralanmaya dair gelişen durumun varlığına ilişkin iddia ve ispatın bulunmaması karşısında, somut olayda ceza zamanaşımının gerçekleştiği açıktır.
Bu durumda mahkemece, zamanaşımı def’i kabul edilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
2-Bozma neden ve şekline göre davacı vekilinin tüm ve davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına dair karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm ve davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, aşağıda dökümü yazılı 73,30 TL fazla alınan temyiz peşin harcının davacıya iadesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, 28/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.