MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 21/11/2005 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/03/2008 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ve davacılar vekilleri taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Davacılar, Giresun Valiliği İl İdare Kurulu’nun 25.9.2002 günlü kararıyla Giresun-Espiye Devlet yolu inşaatında kullanılacak dolgu malzemesini sağlamak amacıyla taşınmazlarının 3 yıl süreyle geçici olarak işgal edildiğini; davalı idarenin bu karara dayanarak taşınmaz üzerinde başladığı taş çıkarma faaliyeti sırasında, eğimli fındık bahçesi ve tarım arazisi niteliğinde olan taşınmazın bu niteliğini yitirerek yok olduğunu, malzeme dolgusu yapılmış batak bir düzlük halinde bırakıldığından, tarımsal faaliyet yapma olanağı kalmadığı, taşınmazın kumsal niteliğindeki deniz kıyısına 100-150 metre uzaklıkta bulunması ve çevrede yerleşim yerinin artması nedeniyle inşaat faaliyeti yapmaya da uygun olmadığını belirterek, taşınmazın yeniden tarım arazisi haline getirilmesi için gerekli gider ve bu sürede fındık elde edilemeyeceğinden yoksun kalınan kazanç için fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 60.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan alınmasını istemişler; daha sonra verdikleri ıslah dilekçesi ile maddi tazminat istemlerini 70.397,00 TL"ye yükseltmişlerdir.
Davalı ise; geçici üç yıllık işgal bedeli davacılara ödendiğinden tazminat isteme haklarının bulunmadığını ileri sürerek istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Yerel mahkemece, istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, taraflarca temyiz olunmuştur.
Yerel mahkeme kararının gerekçe bölümünde yer alan “…hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre; toprak tabanının oluşturulması için 50.546,65 TL, arazide fındık yetiştirilmesi amacıyla başlangıçta yapılması gereken tesis gideri için 4.050 TL, fındık ağaçlarının 8 yıllık yetişme döneminde yapılacak bakım giderleri için 6.048 TL olmak üzere toplam 60.645 TL masraf gerekmektedir. Belirlenen 60.645,00 TL tazminatın fen bilirkişi tarafından düzenlenen 15.5.2007 günlü rapora göre davacıların taşınmazlar üzerindeki paylarına göre dağıtılması ve her bir davacı için hissesi oranında tazminata karar vermek gerekmektedir…” biçiminde açıklama ile bilirkişi raporunda belirlenen toplam 60.645,00 TL tazminatın,davacıların paylarına göre dağıtıldığı belirtilmiş; ancak, hüküm bölümünde her bir davacı için belirlenen tazminat miktarları toplandığında 54.579,00 TL tazminata karar verilmiş olduğu, mahkemece bilirkişi raporunda belirlenen 60.645,00 TL tazminatın davacılar arasında hisseleri oranında paylaştırılması sırasında hata yapılarak çelişkiye neden olunduğu anlaşılmıştır.
Böylece yanlar arasındaki yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak toplam 54.579,00 TL tazminata karar verilmişken daha sonra yazılan gerekçeli kararın gerekçe bölümünde toplam 60.645,00 TL tazminata karar verilmesi gerektiği öngörülmüş ve böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra yerel mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10.04.1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir. O halde yerel mahkemece yapılacak iş önceki kısa kararla bağlı olmaksızın; kısa karara uygun olarak gerekçesini yeniden düzenlemek veya gerekçeye uygun nitelikte yeni bir kısa karar oluşturmak ve bu şekilde kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiyi gidermektir.
Yerel mahkemece kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkinin giderilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre tarafların öteki temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve temyiz eden davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/02/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.