MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesinde;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Tehdit suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın ehliyetsiz araç kullanırken yakalanan oğluna yasal işlem yapmak isteyen trafik polis memuru olan müştekiye hitaben "sizin başka işiniz yok mu ? Sana buraları dar edeceğim, bunun hesabını vereceksin" dediğinin anlaşılması karşısında, tehdit etmek suretiyle görevi yaptırmama için direnme suçunu oluşturup oluşturmadığı hususu karar yerinde tartışılmadan, suç unsurlarını değerlendirmede yanılgıya düşülerek TCK"nın 106/1. maddesinin son cümlesi gereğince şikayet yokluğundan düşme kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.