Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 51/1-3, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
30/01/2014 günü saat 11.10 sıralarında, bölünmüş, çift şeritli sağında 2 m genişliğinde banket bulunan toplam platform genişliği 9 metre olan kuru düz asfalt yolda, meskun mahalde, sanık İslahiye istikametinden Hatay istikametine otobüsü ile seyir halindeyken aynı istikamette önündeki tırı sollamak için sol şeride geçerek seyretmekte olan Osman Yılmaz‘ın sevk ve idaresindeki çekiciye bağlı yarı römorkun sol arka kısmına, otobüsünün sağ ön kısmı ile sol şerit üzerinde çarpması sonucu, sanığın asli kusurlu olarak ...‘ın basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayat fonksiyonlarına etkisi (orta) 2. derecede kemik kırığı oluşacak, ...‘ın basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlike geçirecek şekilde, ... ve ...‘ın ise basit tıbbi müdahale giderilebilir şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda;taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu iki kişinin kişinin nitelikli, iki kişinin basit şekilde yaralanmalarına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçun unsurlarının oluşmadığına, beraat etmesi gerektiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kanun hükümlerinin uygulanmamasının yerinde olmadığına, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmolunan hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında, denetim süresi içinde sanıkların kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezalarının kısmen veya tamamen infazına karar verileceği ihtaratı yapılırken kanun maddesi olan TCK’nın 51/7 maddesinin gösterilmemesi, ayrıca TCK’nın 51/8 maddesi uyarınca denetim sürelerini iyi halli olarak geçirdikleri taktirde cezalarının infaz edilmiş sayılacağı hususlarının kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün "8." maddesinin başına "sanığın" ibaresinden önce gelmek üzere "5237 sayılı TCK"nın 51/7. maddesi" uyarınca ibaresinin eklenmesi ve "8." maddesinden sonra gelmek üzere “TCK"nın 51/8. maddesi gereğince, sanık denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılmasına” cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA;27.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.