MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın yaralama eylemi neticesinde müştekinin hem hayati tehlike geçirecek, hem de kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması karşısında; aynı olayda birden fazla nitelikli halin bir arada bulunması nedeniyle TCK"nin 3. maddesinde düzenlenen cezada orantılılık ilkesi ve TCK’nin 61. maddesindeki ölçütler dikkate alınarak, TCK"nin 86/1. maddesine göre temel ceza tayin edilirken sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından,
2) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken, gerekçesiz olarak (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.