Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, davacının süresinde ödenmeyen aylıklar nedeni ile faiz alacağı istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece, süresinde ödenmeyen yaşlılık aylıkları nedeniyle, davalı Kurumun faiz alacağı ile sorumlu tutulmasında bir isabetsizlik yok ise de, faizin başlangıç tarihinin belirlenmesinde, Kuruma tanınan 5510 Sayılı Yasanın 42. maddesinde yazılı üç aylık işlem süresinin varlığı karşısında; davacının tahsis talebine Kurumca üç aylık süre içinde cevap verilmediği de dikkate alınarak, Kurumun, yaşlılık aylığı tahsis tarihini takip eden 3 aylık sürenin sonundan itibaren hesaplanacak faiz tutarı ile sorumlu tutulması gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, ayrıca, hükmün gerekçesinde, kabul ile çelişkili olarak yaşlılık aylığı tahsisine yönelik mahkeme kararının kesinleştiği tarihten işleyen üç aylık süreninin sonundan itibaren davalının faiz ödeme ile yükümlü olduğunun bildirilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle; mahkeme kararının gerekçe bölümünün son paragrafının silinerek, “Davalı Kurumun hukuka aykırı işlemi sonucu davacının yaşlılık aylığına geç kavuşması nedeni ile 5510 sayılı Kanunun 42. Maddesi gereği yaşlılık aylığı tahsis tarihini takip eden 3 aylık sürenin sonundan itibaren hesaplanan yasal faiz tutarının davacıya ödenmesi gerektiği kanaati ile aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.” Cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 1. bendinin silinerek yerine “1-Davanın kısmen kabulü ile 6527,70 TL. faiz alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,” cümlesinin yazılmasına, 3. Bendin devamına davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereği 25,76 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” sözcüklerinin eklenmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.05.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.