Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1521 Esas 2022/4096 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Adana 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08.05.2014 tarih ve 2010/284 E. - 2014/259 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının süt ürünleri üreten bir şirket olduğunu ve davalı şirkete usulüne uygun sevk irsaliyeleri ile mal sattığını, malların karşılığı olarak ise davalıdan çekler aldığını, bu çeklerin arasında posta yolu ile teslim alınan 25.000.- TL bedelli çekin de bulunduğunu, ancak ödeme günü geldiğinde bu çekin ödenmediğini, bu nedenle çeke dayalı takibin başlatıldığını, ancak davalının imza itirazında bulunduğunu, imza itirazının kötü niyetli olduğunu belirterek çeke ilişkin 15.900.- TL bedelin çekin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş olup, verdiği ıslah dilekçesi ile talebini toplamda 25.000.- TL'ye artırmıştır.
Davalı vekili, davacı ile davalının arasında çeke dayalı mal alış verişinin olduğunu, çeklerin karşılığında çek tahsil belgelerinin de alındığını, ancak dava konusu çekin davacıya verilmediğini, buna ilişkin icra hukuk mahkemesinde de yargılamanın yapıldığını, posta yolu ile hiçbir zaman çek verilmediğini, çekteki imzanın davalıya ait olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacı tarafından çeke dayalı başlatılan takibe yönelik icra hukuk mahkemesinde yapılan itirazın sonucunda imzanın davalının eli ürünü olmadığının belirlendiği, davacının iddiasına dayanak çekteki imzanın davalıya ait olmadığının kesinleşmiş mahkeme kararı ile saptandığı, diğer kayıt ve belgelerin de alacağın varlığını açık ve kesin olarak ortaya koymadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, süt ürünlerinin satımına dayalı alacağın tahsiline ilişkindir.
Mahkemece, davacının dayandığı çekteki imzanın davalıya ait olmadığı ve alacağın ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmişse de, davacının temel ilişkiye dayandığı anlaşılmaktadır. Bu bağlamda davacı sattığı sütlerin davalıya teslim edildiğini, davalı da bedellerini davacıya ödediğini ispatla yükümlü olup, davacının düzenlediği ve davalı defterlerinde kayıtlı olan faturalar göz önüne alındığında, davacının bu faturalara konu malları davalıya teslim ettiği kabul edilmelidir. Davalı defterlerinde davacıya yapılan ödemeler toplam 96.772,77 TL görünmesine rağmen davalıdan bu ödemeye ilişkin belgelerin sorularak, bunun yanında davalıya ait imzanın bulunmadığı çekin davalı tarafından davacıya verildiğini gösteren belge konusunda davacının diyecekleri sorularak, taraflar arasındaki ticari ilişki, ticari defterler ve gerekirse bilirkişi incelemesi yaptırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 26/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.