Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/238 Esas 2022/4013 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16.HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 06.07.2017 tarih ve 2016/181 E- 2017/103 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 27.11.2020 tarih ve 2017/6511 E- 2020/2051 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; 2012/01778 sayılı epilasyon yayı isimli tasarımın davalı adına TPMK nezdinde tescilli olduğunu, ancak söz konusu tasarımın daha önce başka firmalar tarafından kamuya arz edildiğini, yenilik ve ayırt edicilik kriterine haiz olmadığını, davalı tarafın kötü niyetli olarak daha önce piyasaya arz edilmiş başka bir firmaya ait ürünü kendi adına tescil ettirdiğini ileri sürerek davalı adına tescilli 2012/01778 sayılı endüstriyel tasarımın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin dava konusu ürünü 2008 yılından beri yurt içinde ve yurt dışına üretip sattığını, davacı tarafın öncelikli olarak iddialarını ispat ile yükümlü olduğunu, müvekkilinin bu üründe hak sahibi olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davalı vekilinin cevap dilekçesinde müvekkilinin dava konusu ürünü 2008 yılından beri hem yurt içine hem de yurt dışına üretip sattığını, zaman içerisinde ürünün piyasada popüler hale gelmesi ve yurt içinde, yurt dışında taklitlerinin üretilmesi üzerine 2012 yılı itibari ile tasarım tescil belgesi talebinde bulunduğunu beyan ettiği, dilekçe ekinde 07.11.2008 tarihli, 02.04.2009 tarihli ve 03.07.2009 tarihli fatura örneklerini ibraz ettiği, bizzat davalı tarafından davaya konu tasarım tescil belgesi ürünün 2008 yılından beri üretildiğini beyan ettiği, sunulan faturalarda da epilasyon aleti, epilasyon yayı ismi ile ürünlerin satıldığı, 554 sayılı KHK 6.madde gereğince ürünlerin başvuru tarihinden önce kamuya sunulduğunun davalı tarafından kabul edildiği, KHK 8.madde de yenilik ve ayırt edici niteliği etkilemeyen açıklamalar başlığı altında koruma talep edilen bir tasarımın başvuru tarihinden önceki 12 ay içerisinde veya rüçhan talebi varsa rüçhan tarihinden önceki 12 ay içerisinde tasarımcı veya halefi veya bu kişilerin izni ile üçüncü bir kişi tarafından kamuya sunulmasının ayırt ediciliği etkilemeyeceği belirtilmişse de, davaya konu tasarımın başvuru tarihinin 15.03.2012 tarihi olduğu, dava konusu tasarım 12 aylık süreden önce kamuya sunulmakla yenilik ve ayırt edicilik unsurlarının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile, davalı şirket adına TPMK'da kayıtlı 2012/01778 tescil numaralı endüstriyel tasarımın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce; HMK'nın 353/1-b-1 maddesi gereğince, davalı vekilinin yerinde görülmeyen istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.