MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f-son, 168/2, 62 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanların yetkilisi olduğu şirket ile sanık arasında elektrik tesisatı döşenmesi işi konusunda sözleşme yapıldığı, katılanların isteği üzerine sanık tarafından bu sözleşmenin teminatı olarak katılanlara çek ve kendisi adına kayıtlı gayrimenkul üzerinde ipotek hakkı verdiği, bir süre sonra ise sanığın ...."tan aldığı gerçek teminat senedinin renkli fotokopisini çekerek, katılanlara asıl teminat senedi olarak verdiği ve karşılığında daha önce verdiği çeki geri aldığı ve ipoteği kaldırttığı, bir süre sonra ise sözleşmeden doğan yükümlülüklerini yerine getirmemesi üzerine katılanlar tarafından ellerinde bulunan ve sanık tarafından kendilerine verilen teminat senedini nakde çevirmek üzere bankaya ibraz ettiklerinde sahte olduğunu anladıkları, sanığın bu surette hileli eylemlerle haksız menfaat temin ettiği, sanığın suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunması, katılan ve tanıkların bir birleri ile uyumlu istikrarlı anlatımları, suça konu teminat senedinin sahte ve aldatma kabiliyetinin olduğuna dair kriminal rapor ile tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, nitelikli dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiş olup, yukarıda açıklanan nedenlerden ötürü tebliğnamede belirtilen 1 numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (i) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde, adli para cezası belirlenirken, tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması suretiyle tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, 5275 sayılı Kanunun 106. maddesinde öngörülen adli para cezası yerine çektirilecek hapis cezası süresinin belirlenmesi açısından, infazda tereddüt oluşturacak şekilde doğrudan elde olunan haksız yararın iki katı esas alınmak suretiyle ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; adli para cezasına mahkumiyete ilişkin uygulamanın hükümden çıkartılarak yerine, “Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f, son maddesi gereğince "2848 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 168/2. maddesi gereğince 1/2 oranında indirim yapılarak 1424 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 62. maddesi gereğince cezasından 1/6 oranında indirim yapılarak 1186 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 52/2 maddeleri gereğince günlüğü 20.00 TL"den hesap edilmek üzere sonuç olarak 23.720 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.