MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın görevsizlik nedeniyle reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili yaya iken dava dışı kamyonette taşınan tabelanın fırlayarak kafasına çarpması neticesinde müvekkilinin yaralandığını, tedavi giderlerinin müvekkili tarafından karşılandığını açıklayıp 1.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre 5510 Sayılı Yasa"nın 101. maddesi uyarınca davaya bakma görevinin iş mahkemelerine ait olduğu gerekçesi ile mahkemenin görevsizliğine verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarara dayalı tedavi gideri istemine ilişkindir.
4857 Sayılı İş Kanununun 1/II maddesinde “Bu Kanun, 4 üncü maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, bu işyerlerinin işverenleri ile işveren vekillerine ve işçilerine faaliyet konularına bakılmaksızın uygulanır.” hükmüne yer verilmiştir. Buna göre bir davanın İş Mahkemesinde görülebilmesi için taraflar arasında işçi ve işveren ilişkisinin bulunması ve uyuşmazlığın bu ilişkiden kaynaklanması gerekmektedir.
Somut olay iş kazası olmayıp davacı ile davalı arasındaki ilişki işçi ve işveren ilişkisi de bulunmamaktadır. Haksız eylem sonucu oluşan zarar nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Bu durumda İş Kanunundan kaynaklanmayan uyuşmazlığın Asliye Hukuk Mahkemesinde görülerek sonuçlandırılması gerekir. Buna göre mahkemece işin esasına girilerek sonucuna göre verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde verilmesi doğru görülmemiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 10/03/2016 gününde oybirliğiyle verildi.