MAHKEMESİ :...........Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -
Davacı vekili, rent a car işi yapan müvekkiline ait araca davalıların sürücüsü ve maliki olduğu aracın kusurlu olarak çarpması sonucu aracın 2.000 TL değer kaybına uğradığını, 4 gün serviste kalan araçta günlüğü 40 euro kira bedelinden 4 gün için 120 euro=372 TL kazanç kaybı oluştuğunu ancak icra takibinde sehven 336 TL talep edildiğini, değer kaybı ve kazanç kaybının tahsili için davalılar aleyhine başlatılan takibe 2.336 TL bakımından davalıların haksız itirazlarının iptali ile, takibin devamına, % 20 inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davacının talebinin müsteşarlıkça belirlenen değer kaybı hesabına uygun olmadığını, kazanç kaybının fahiş olduğunu, aracın onarım süresinin 1 gün olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, ........ İcra Müd 2012/27566 E sayılı takip dosyasında; asıl alacak değer kaybı 750,00 TL için itirazın iptaline, takibin devamına, değer kaybına işlemiş faiz talebinin reddine, kazanç kaybı 100 TL için itirazın iptaline, takibin devamına, kazanç kaybına işlemiş faiz talebinin reddine, fazlanın reddine, %20 inkar tazminatı isteğinin de reddine, takip tarihinden (13.12.2012) kabul edilen asıl alacaklara yasal faiz yürütülmesine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır.
Davacı 2.336 TL üzerinden itirazın iptalini talep etmiş, mahkemece 750,00 TL değer kaybı, 100 TL kazanç kaybı olmak üzere toplam 850 TL için itirazın iptaline hükmolunmuştur. Davacı için reddedilen kısmın 1.486 TL olduğu anlaşıldığından, davacı yönünden verilen hüküm kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 21.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.