MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nüfuz ticareti
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmün verildiği son oturumda sanığın ve temyiz dışı katılan sanık ..."ün bulunması karşısında ""sanıktan son sözü soruldu"" denilerek beyanın tutanağa geçirildiği ancak hangi sanığa son söz verildiğinin tespitinin mümkün olmadığı anlaşılmakla, sanığa son sözlerinin sorulmaması suretiyle CMK"nın 216/3. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
Sanığın 2010 yılının onuncu ayında tanık ..."la birlikte bir siyasi partinin ilçe başkanlığı görevini yürüten temyiz dışı katılan sanık ..."ün yanına giderek İzmir ilinden Karaisalı ilçesine tayininin yapılması hususunda yardım istediği, adı geçenin tayini yaptırabileceğini, bunun için Ankara"ya gitmesi ve 5.000 TL masraf gerektiğini söylemesi üzerine sanığın istenen parayı ..."e verdiği, 3-4 ay sonrasında tayininin gerçekleştiği, bu suretle haksız bir işi gördürmek maksadıyla menfaat temin ettiği iddia ve kabul edilen somut olayda; sanığın eyleminin 05/07/2012 tarihli ve 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın 89. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 255. maddesinin "nüfuz ticareti" başlığı altında yeniden düzenlenmesi öncesinde gerçekleştiği ve suç tarihinde izlenen suç politikasının gereği olarak kamu görevlisi olmayan sanığın üzerine atılı suçun faili olamayacağı nazara alınarak unsurları itibarıyla oluşmayan suçtan beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Sanık hakkında CMK"nın 226. maddesine aykırı biçimde iddianamede yer almadığı ve ek savunma hakkı da tanınmadığı halde TCK"nın 255/1-son cümlesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2010 yılının Ekim ayı olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 2014 olarak yanlış yazılması suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 17/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.