Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7904 Esas 2022/2817 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 05.07.2018 tarih ve 2017/350 E- 2018/253 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 14.09.2020 tarih ve 2019/285 E- 2020/684 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2016/05619 nolu “TEK TELEKOM TÜRK TELEKOM” ibareli marka başvurusuna, davacı tarafından 556 sayılı KHK’nın 7/1-a ve f bendleri ile KHK'nın 35. maddesindeki kötü niyet gerekçeleriyle itiraz edildiğini, itirazlarının YİDK tarafından verilen 27.07.2017 tarihli nihai kararla reddedildiğini, davalı TPMK tarafından 556 sayılı KHK'nın 7/1-a maddesine dayalı itirazın incelenmediğini, başvuru kapsamında yer alan 9. sınıf mallar ve 38. sınıf hizmetler için “TEK TELEKOM TÜRK TELEKOM” ibaresinin yanıltıcı olduğunu, “TEK TELEKOM” ibaresinin Türkiye’de telekom hizmeti sunan tek şirketin Türk Telekom şirketi olduğu yönünde algı yarattığını, dava konusu markanın yanıltıcılığı konusunda Reklam Özdenetim Kurulu’nun “TEK TELEKOM TÜRK TELEKOM” ibaresi hakkında verdiği 03.02.2016 tarihli kararda, Türkiye’de telekom hizmeti sunan tek şirketin Türk Telekom şirketi olduğu yönünde bir algı oluşturulduğunun ve bu ifadeye reklamlarda yer verilmesinin özdenetim esaslarına aykırılık olduğunun açıkça ve hiçbir şüpheye yer vermeyecek şekilde ifade edildiğini, dava konusu marka başvurusunun kötüniyet gerekçesi ile de reddinin gerektiğini ileri sürerek, dava konusu YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... Telekomünikasyon A.Ş. vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, dava konusu 2016/05619 kodlu “TEK TELEKOM TÜRK TELEKOM” ibareli başvurunun, kapsamındaki mallar ve hizmetler açısından 556 sayılı KHK’nın 7/1-a bendi uyarınca somut ayırt edici karakterde olduğu, marka olma vasfını taşıdığı, 556 sayılı KHK’nın 7/1-f bendi yönünden malların veya hizmetlerin niteliği, kalitesi veya üretim yeri, coğrafi kaynağı gibi konularda halkı yanıltacak bir ibare taşımadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve dava konusu 2016/05619 numaralı ve “TEK TELEKOM TÜRK TELEKOM” ibareli başvurunun, kapsamındaki mallar ve hizmetler açısından, 556 sayılı KHK’nın 7/1-a bendi uyarınca somut ayırt edici karakterde olduğu, marka olma vasfını taşıdığı, 556 sayılı KHK’nın 7/1-f bendi yönünden malların veya hizmetlerin niteliği, kalitesi veya üretim yeri, coğrafi kaynağı gibi konularda halkı yanıltacak bir ibare olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK' nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.