Davacılar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... ile davalılar ... Sigorta A.Ş., ..., ..., ... Sigorta A.Ş., ... ve ... arasındaki dava hakkında Silivri 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 16/06/2015 gün ve 2012/665 Esas 2015/164 Karar sayılı hükmün, Dairemizin 30/10/2018 gün ve 2015/16731 – 2018/9715 sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiş olup, süresi içinde davacılar vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili; davalıların sürücüsü, işleteni ve trafik sigortacısı olduğu araçların karıştığı trafik kazası neticesinde davacıların yaya olan murisinin vefat ettiğini belirterek destekten yoksun kalma tazminatı ile manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Mahkemenin davanın kısmen kabulüne ilişkin kararı Dairemizin, 30/10/2018 gün ve 2015/16731 – 2018/9715 sayılı kararı ile bozulmuş olup, davacılar vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
1-Dosya içeriğine, Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre davacılar vekilinin aşağıda yazılı bendin kapsamı dışında kalan diğer karar düzeltme isteklerinin reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi (destekten yoksunluk zararı)ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Destekten yoksunluk zararının hesabında müteveffanın gelirinin belirlenmesi tazminatın doğru tespitinde önemli bir yer tutmaktadır.
Dava dilekçesinde desteğin aşçılık yaptığı belirtilerek ... . Ltd. Şti."de çalıştığına dair ücret bordroları sunulmuştur. 01.10.2014 tarihli hesap bilirkişi kök raporunda, ücret bordrosu doğrultusunda desteğin asgari ücret aldığı kabul edilerek 27 günlük çalışması karşılığında aldığı ücret üzerinden hesaplama yapılmış, davacı vekili tarafından rapora itiraz edilerek emsal ücret araştırması yapılması
talep edilmiş, bunun üzerine mahkemece yapılan araştırma sonucunda emsal ücret olarak ... tarafından 1.400,00-1.600,00 TL, ... tarafından 1.800,00-2.000,00 TL emsal ücret bildirilmiş ve hükme esas alınan 01.04.2015 tarihli ek raporda, desteğin geliri aylık 1.500,00 TL (asgari ücretin 2,36 katı) kabul edilerek buna göre hesaplama yapılmıştır.
Dosya içerisindeki desteğe ait en son bordro örneğinden ve Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarından desteğin kaza tarihinden önce de sigortalı olarak çalıştığı ancak kaza tarihi olan 27.02.2012 tarihinde 27 günlük çalışması karşılığında aylık net 637,66 TL ücret aldığı anlaşılmaktadır. Bilirkişi kök raporunda aylık yani 30 günlük çalışması üzerinden hesaplama yapılması gerekirken 27 gün üzerinden ve aylık gelirin 634,64 TL olduğu belirlenerek hesaplama yapılması doğru olmamıştır.
Kaldı ki, desteğin gelirinin net şekilde tespiti gerekmesine, dosya içerisinde desteğin gelirine yönelik bordro ve SGK kayıtları dışında somut belge ve bilgi bulunmamasına göre mahkemece ek raporla 1.500,00 TL gelir üzerinden yapılan hesaplamaya göre karar verilmesi hatalı olmuştur.
Bu durumda yeni bir aktüer bilirkişiden rapor alınarak, desteğin geliri yönünden dosyada mevcut ücret bordrosu ve Sosyal Güvenlik Kurumu hizmet belgelerine göre desteğin aylık yani 30 günlük çalışması karşılığında aldığı ücret esas alınmak suretiyle yapılacak hesaplama ile sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmayıp, davacılar vekilinin karar düzeltme talebinin bu yönden kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair karar düzeltme isteğinin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin kabulü ile Dairemizin 30/10/2018 gün ve 2015/16731 – 2018/9715 sayılı bozma ilamındaki (2) nolu bendin çıkarılarak yerine yukarıdaki (2) nolu bendin eklenilmesine ve hükmün bu şekli ile BOZULMASINA, Dairemizin 30/10/2018 gün ve 2015/16731 – 2018/9715 sayılı bozma ilamındaki diğer bentlerin aynen muhafazasına, tashihi karar peşin harcın istek halinde davacılara geri verilmesine 27/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.