Danıştay 4. Daire 2018/5050 Esas 2020/5641 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/5050
Karar No : 2020/5641

TEMYİZ EDEN (DAVALI): ... Vergi Dairesi Başkanlığı(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI): ... Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, kredi kartıyla yaptığı satışların bir kısmını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle vergi ziyaı cezalı olarak re'sen tarh edilen 2008/10 dönemi katma değer vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının 2008/10 döneminde pos makinaları ile yaptığı satışların 427.540,50 TL'lik kısmının kayıt ve beyan dışı bırakıldığı, ancak davacı tarafından dosyaya ibraz edilen belgeler üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesinde pos makinası ile yapılan ve beyan dışı bırakılan hasılatın 140.010,00 TL'lik kısmının şirket müdürüne, 112.500,00 TL'lik kısmının ise şirket müdürünün eşine ait kartlardan yapıldığı ve bu tutarların şirketin satış hasılatı ile ilgisinin olmadığı ve finansman temini amacıyla yapıldığı, bu tutarların dışında kalan hasılat tutarının şirketin finansman ihtiyacının karşılanması amacıyla yapıldığına ilişkin somut herhangi bir bilgi ve belge ibraz edilmediği anlaşıldığından cezalı tarhiyatın 252.510,00 TL'lik matrah farkına isabet eden kısmında ve somut tespit olmadan kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk, cezalı tarhiyatın 175.030,50 TL'lik matrah farkına isabet eden kısmında ise hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir. Kararın kabule ilişkin kısmı davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Kararın aleyhe olan kısmının hukuka aykırı olduğu ve bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı ısrar kararına karşı yöneltilen temyiz istemi Vergi Dava Daireleri Kurulunun 28/02/2018 tarih ve E:2018/29, K:2018/109 sayılı kararı ile ısrar hükmü yönünden reddedilerek, kararın tarhiyatın azaltılması ve özel usulsüzlük cezasının kaldırılması yönündeki hüküm fıkrasının temyizen incelenmesi için Kurulca Dairemize gönderilen dosyada Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.