Danıştay 4. Daire 2016/17068 Esas 2020/5618 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/17068
Karar No : 2020/5618

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Ofset Matbaacılık Reklam Promosyon ve Tanıtım Hizmetleri Sanayi Dış Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2013/9, 10, 11, 12 dönemleri için vergi ziyaı cezalı olarak re’sen tarh edilen gelir stopaj vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; olayda, davacı hakkındaki vergi incelemesinin sadece davacının kendi muhasebe kayıtlarına dayanılarak yapıldığı, tespit edilen harcamalara yönelik olarak karşı mükellefler nezdinde bir incelemenin ise yapılmadığı, söz konusu incelemede bu harcamaların yapılmadığına dair bir tespit bulunmamakla birlikte kira geliri elde ettiği varsayılan işyeri sahibi nezdinde de bir incelemenin yapılmadığının anlaşıldığı, bu durumda, muhasebe kayıtlarından elde edilen verilerin karşıt inceleme yapılmak suretiyle somutlaştırılması gerekmekte iken salt mükellefin kayıtları esas alınarak eksik inceleme ve varsayımlara dayalı olarak tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir stopaj vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı şirket adına düzenlenen vergi inceleme raporlarının bulunduğu, dava konusu işlemlerin bu raporlara dayandığı ve hukuka uyarlı olduğu belirtilerek Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı şirket adına, düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2013/09, 10, 11, 12 dönemleri için vergi ziyaı cezalı olarak re’sen tarh edilen gelir stopaj vergisinin kaldırılması istemi hakkındaki davayı kabul eden Vergi Mahkemesi kararı temyiz edilmiştir.
Davacı şirket hakkında düzenlenen 2013 yılı Gelir Stopaj Vergisine yönelik … tarih ve … sayılı vergi inceleme raporunda, şirketin gazetelerin, dergilerin ve süreli yayınların basım hizmetleri işiyle iştigal ettiği, 2013 yılı bilanço kayıtları incelendiğinde, 264 Özel maliyetler hesabı bakiyesinin çok yüksek tutarlı olduğu, … Elektrik İnşaat Turizm Otomotiv Ltd. Şti'den elektrik malzemeleri alındığı, mükellef kurum temsilcisinin ifadesinde bu malzemelerin işyerinin bulunduğu binanın yenilenmesinde kullanıldığının ifade edildiği, işyerinin yıllık kirasının 120.000,00 TL olmasına karşın bina için 2013 yılında toplam 723.872,00 TL harcamanın yapıldığı, bu durumun iktisadi ve ticari icaplara uymadığı, bu harcamanın işyeri mülk sahibi açısından ayni olarak elde edilmiş kira geliri olduğunun kabul edilmesi gerektiği tespitlerine yer verilerek mükellef adına gelir stopaj vergisi tarhiyatı yapılmasının önerildiği görülmektedir.
Dava konusu uyuşmazlıkta, her ne kadar Mahkemece tespit edilen harcamalara yönelik olarak karşı mükellefler ve kiralayan nezdinde karşıt inceleme yapılmaksızın eksik incelemeye dayalı olarak rapor tanzim edildiğinden bahisle kabul kararı verilmiş olsa da bahse konu işyerine 2013 yılında yıllık kira bedelinin 6 katı büyüklüğünde bir yenileme harcamasının yapıldığı ve söz konusu harcama boyutunun iktisadi, ticari ve teknik icaplara uygun olmadığı açık olup, kira sözleşmesinin sona ermesiyle kiralayanın yapılan harcamalara nakden olmasa dahi işyerinin yenilenmesi nedeniyle aynen sahip olacağı izahtan varestedir. Bu itibarla, dava konusu vergi ziyaı cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık, aksi yönde verilen Mahkeme kararında hukuka uyarlık bulunmadığı görüşüyle, Dairemiz kararına katılmıyoruz.