MAHKEMESİ : Gaziantep 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/09/2014
NUMARASI : 2010/535-2014/328

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Davacı, davalıya ait işyerinde 01.01.2000-01.07.2010 tarihleri arasında sürekli çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece, talep edilen döneme ait dönem bordrosunun olmadığı, komşu işyeri tanıklarının tespit edilemediği, davacı tanıklarının işyeri çalışanı ve komşu işyeri çalışanı olduğu ve beyanlarının soyut olduğıu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesi olup bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davaların, kamu düzeniyle ilgili olduğu ve bu nedenle de özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğu açıktır. Bu çerçevede, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde resen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
Dosya içeriğinden; davalı tarafından davacı adına düzenlenen 01.07.2010 tarihli işe giriş bildirgesinin Kuruma verildiği ve 2010/7-10. aylar arasındaki çalışmalarının Kuruma bildirildiği, davalı işyerinin 07.08.2009 tarihinde 506 sayılı Yasa kapsamına alındığı ve davalının 22.07.2009 tarihinde hububat imalatı işi nedeni ile vergi kaydının başladığı, daha öncesinde vergi kaydının olup olmadığının araştırılmadığı, dinlenen tanıkların nizalı dönemin tamamında çalışması olmadığı ve davacının çalışmasının niteliğine ve süresine ilişkin olarak mahkemece yapılan araştırmanın hüküm kurmaya yeterli olmadığı anlaşılmıştır.
Mahkemece yapılacak iş, davalının 22.07.2009 tarihinden önce vergi kaydının olup olmadığı ve davacının çalıştığını iddia ettiği işyerinin hangi tarihte kurulduğu zabıta vasıtasıyla araştırılmalı, yapılan işin sezonluk olup olmadığı hususları da araştırıldıktan sonra, davalı işyerinde nizalı dönemin tamamında çalışması bulunan tanıkların bildirilmesi için davacıya süre verilmeli ve bu tanıkların hizmet cetvelleri alınarak davalı işyerinde nizalı dönemde çalışması olup olmadıkları tespit edilmeli, giderek uyuşmazlık konusu dönemde iş yerine komşu olarak kayıtlı iş yerlerini Kurumdan sorarak komşu iş yeri tanıklarını tespit edip iş yerine komşu veya yakın işyerlerinden belirlenen çalışanların ve işyeri sahiplerinin beyanlarına başvurarak çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak, davacının işe giriş ve çıkış sürelerini net belirlemek ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde 506 sayılı Yasanın 2, 6, 9 ve 79/10. maddeleri gereğince kanıtladıktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
17.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.